برخلاف آنفولانزا، ممکن نیست که زنان باردار در معرض خطر بیشتر کرونا نسبت به بقیه مردم باشند. در حالی که داده‌ها هنوز محدود هستند، اما مقامات بهداشت انگلیس دغدغه بسیاری از مادران را از بین و ذهن آنها را آرام می‌کنند.  

در حال حاضر هیچ آمار مرگ و میری برای زنان باردار در اثر ابتلا به COVID-۱۹ گزارش نشده است و براساس بررسی‌های RCOG، هیچ مدرکی مبنی بر انتقال این ویروس به جنین وجود ندارد.  

ادوارد موریس، رئیس RCOG می‌گوید: به دلیل جدید بودن این ویروس، در صورت بروز شواهد جدید، راهنمایی‌ها برای زنان باردار را تغییر می‌دهیم. با توجه به شواهد بدست آمده، تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر انتقال به جنین در دوران بارداری وجود ندارد.  

در میان آزمایشات انجام شده توسط کارشناسان و متخصصان، به ویژه سازمان بهداشت جهانی، پس از بررسی ۱۴۷ زن باردار در چین، تنها ۸ درصد آن‌ها علائم شدید داشتند و کمتر از یک درصد آنها بیمار بودند. به نظر می‌رسد قشر عظیمی از زنان باردار، دچار علائم خفیف یا متوسط شدند.  

کریستوفر زان، متخصص زنان و زایمان می‌گوید: قابل درک است که زنان باردار نگران قرار گرفتن در معرض این ویروس و تاثیر منفی آن روی جنین‌شان باشند.  

تغییر در سیستم ایمنی بدن از ویژگی‌های اصلی دوران بارداری در زنان است که باعث می‌شود آن‌ها را در معرض خطر بیشتری از برخی ویروس‌ها مانند آنفولانزا قرار دهد. اما با این حال در حال حاضر مشخص نیست که چه اتفاقی برای زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ می‌افتد. در حالی که هنوز خطرات ناشی از این ویروس برای افراد باردار کم به نظر می‌رسد، اما سازمان بهداشت انگلیس می‌گوید، افرادی که سایر بیماری‌ها مانند دیابت مبتلا هستند، باید بیشتر از بقیه افراد مراقب باشند. اما در حال حاضر نیازی به ایزوله و قرنطینه کردن مادر و کودک نیست. در آزمایش انجام شده بر روی مادران بارداری چینی، مشخص شد که هیچ کدام از مایع آمنیوتیک، خون بند ناف و نمونه شیر مادر به این ویروس آلوده نشده‌اند.  

در حال حاضر هیچ توصیه‌ای برای جدا کردن نوزاد تازه به دنیا آمده از مادر وجود ندارد و حتی این جدا کردن ممکن است تاثیرات بدتری بر روی نوزاد و مادر داشته باشد. با این حال مادران و زنان باردار باید مرتبا دستان خود را بشویند، از تماس با افراد آلوده و مشکوک دوری کنند و از سفر نیز بپرهیزند.  

sciencealert.com

براي دانلود اينجا كليك كنيد

عباس عبدی در یادداشتی نوشت: چرا نسبت مبتلایان در چین برحسب جنسیت با هم فرق ندارد ولی در ایران زنان ۴۰درصد کمتر هستند؟ برای فهم این مطلب شاید بتوان دو عامل میزان و فراوانی ارتباط با دیگران و رعایت بهداشت فردی را ذکر کرد.

روزنامه شهروند نوشت: متأسفانه اطلاعات دقیق و جزیی مبتلایان به کرونا در ایران منتشر نمی‌شود تا نتایج کاربردی‌تری از آن گرفته شود؛ ولی براساس داده‌های مقدماتی موجود، تعداد مبتلایان زن در ایران به کرونا حدود ٤٠درصد کمتر از مردان است. در حالی که این نسبت در چین تقریبا مشابه است.

همچنین اطلاعات موجود در چین نشان می‌دهد که نسبت فوتی‌ها در میان مردان خیلی بیشتر از زنان است. در حالی که ۴.۷ درصد مردان مبتلا به کرونا در آنجا فوت کرده‌اند این نسبت برای زنان ۲.۸ درصد است. البته این آمار برای کسانی است که کرونای آنان تأیید شده است ولی همه افراد مشکوک به کرونا اعم از تأییدنشده و تأییدشده‌ها را اگر حساب کنیم، درصد مرگ‌ومیر برای مردان ۲.۸ درصد و برای زنان ۱.۷ درصد بوده است؛ به عبارت دیگر در مرحله تلفات زنان چینی وضعیت بهتری داشته‌اند.

پرسش این است که این تفاوت‌ها را چگونه می‌توان تحلیل کرد؟ چرا نسبت مبتلایان در چین برحسب جنسیت با هم فرق ندارد ولی در ایران زنان ۴۰درصد کمتر هستند؟

برای فهم این مطلب شاید بتوان دو عامل میزان و فراوانی ارتباط با دیگران و رعایت بهداشت فردی را ذکر کرد. در ایران و برخلاف چین میزان ارتباط اجتماعی زنان کمتر است. در چین میزان اشتغال و حضور آنان در عرصه عمومی بالاست. بنابراین اگر فراوانی ارتباط با دیگران در سطح شهر یا محل کار یا سایر اماکن را ملاک بگیریم، در چین تفاوت چندانی میان زن و مرد از این جهت وجود ندارد، در نتیجه شانس هر دو به یک اندازه است که مبتلا به کرونا شوند.

عامل دیگر بهداشت است. در ایران و شاید چین زنان بیش از مردان بهداشت فردی را رعایت می‌کنند و نسبت به مردان برای سلامتی خود اهمیت بیشتری قایل هستند؛ از این رو احتمال کمتری وجود دارد که مبتلا به این ویروس شوند.

شاید علت کمتربودن مرگ‌ومیر زنان در این بیماری نیز همین نکته باشد؛ البته علل فیزیولوژیک هم ممکن است باشد که تأیید و رد آن در صلاحیت کارشناسان پزشکی است ولی درمجموع می‌توان با احتمال فراوان اعلام کرد که کاهش ارتباط با دیگر افراد و نیز رعایت بهداشت پیام روشنی در کاهش احتمال ابتلا به کرونا دارد که در تفاوت آمار مبتلایان زن و مرد و نیز مرگ و میر دیده می‌شود. کد خبر ۴۹۳۰۶۸

برچسب‌ها

• كرونا در ايران
• عباس عبدی

براي دانلود اينجا كليك كنيد

همیشه راه برای زن‌ها طولانی و سخت بوده است. در طول تاریخ زنان از ستم‌ها و محرومیت‌های بسیاری رنج برده و برای رسیدن به حقوق خود مبارزات گسترده‌ای کرده‌اند که ذکر اندکی از آن مثنوی هفتاد من کاغذ شده و از حوصله یک مقاله خارج است.

شرق: همیشه راه برای زن‌ها طولانی و سخت بوده است. در طول تاریخ زنان از ستم‌ها و محرومیت‌های بسیاری رنج برده و برای رسیدن به حقوق خود مبارزات گسترده‌ای کرده‌اند که ذکر اندکی از آن مثنوی هفتاد من کاغذ شده و از حوصله یک مقاله خارج است. در ایران شرایط به مراتب سخت‌تر بوده است. مصائب زنان؛ از رانندگی در خیابان‌ها گرفته تا نمایندگی مجلس نشان از فرهنگ توسعه‌نیافته عدالت جنسیتی است. هرچند روند سیاست‌گذاری و قانون‌گذاری در حوزه زنان در ایران دستاوردهایی داشته که از آن جمله می‌توان به بهبود سلامت و بهداشت، تحصیلات، امید به زندگی و کاهش مرگ‌ومیر مادر و نوزادان، حق رأی، درآمد و… اشاره کرد، اما در همین حوزه نیز همچنان محرومیت‌های عمیقی از قبیل موارد مرتبط با ورزش بانوان، حقوق مربوط به خانواده، دسترسی به مناصب مهم مدیریتی، عدم بهره‌مندی از برخی از امکانات یا استعدادهای فردی و… وجود دارد. آنچه مشخص است در فرایندهای برنامه‌ریزی توسعه ایران آنچه به‌عنوان دستاورد در حوزه زنان تلقی می‌شود، بهره‌مندی بیشتر از منابع رفاه در جامعه بوده و زنان بیشتر به‌عنوان گروه برخوردار مورد توجه قرار گرفته‌اند. این در حالی است که این روند در کشورهای توسعه‌یافته تکمیل شده و زنان از نرخ بالای مشارکت و فعالیت در مدیریت سیاسی و اجتماعی جامعه برخوردار هستند. بنابراین با وجود تحولات و البته بروز اتفاقات مثبت در مسائل مربوط به زنان در کشور، هنوز تا رسیدن به شرایط ایدئال و وضعیتی قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته راهی طولانی در پیش است.
با ورود کلمه فمینیست به فرهنگ لغات از سال ۱۸۷۲ در اروپا (و در سال ۱۹۱۰ در آمریکا) و پس از آن انقلاب صنعتی که با فشار گروه‌های فمینیستی اشتغال زنان در فعالیت‌های صنعتی افزایش یافت، تاکنون تغییرات چشمگیری در وضعیت زنان رخ داده است که از آن جمله ارتقای میزان تحصیلات، افزایش مشارکت‌های مدنی و … و نهایتا تصدی پست‌های مهم سیاسی و مدیریتی است. اسامی رؤسای‌جمهور، رؤسای مجلس و نمایندگان مختلف در عرصه‌های بین‌المللی حاکی از توانمندی زنان در عهده‌داری مسئولیت‌های خطیر است. در ایران با مشروطه و پس از آن در سال ۱۳۲۲ با تشکیل انجمن زنان ایران، فعالیت اجتماعی زنان دنبال شد و پس از انقلاب نیز فعالیت‌هایی از این سنخ صورت گرفته و البته هنوز در کشاکش مغایرت‌های زنان در اندرونی (با نام فاخر رسالت زن در خانواده) و زنان در اجتماع این‌سو و آن‌سو می‌شود. نباید از دستاوردهای امیدبخش این جنبش‌ها غافل بود و از تأسیس مدارس دخترانه (حتی اگر بیش از نیم‌قرن بعد از تأسیس مدرسه پسرانه اتفاق افتاده باشد)، تصاحب صندلی‌های دانشگاه‌ها توسط زنان و دختران که منتج به ظهور زنان هنرمند، زنان مجلس‌نشین، زنان سفیر و زنان فرماندار هرچند معدود شده است، نام نبرد. با توجه به اینکه سال‌ها از اعتراضات غرب به نابرابری زنان و مردان می‌گذرد و در پی آن حضور زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی آغاز شده است، اما در ایران به دلیل نبود تجربه مدرنیته، عدم باور به توانمندی زنان، گوشه‌نشینی و کناره‌گیری زنان، تلقی مرد به‌عنوان تنها نان‌آور خانواده و حتی همسوشدن برخی زنان با نگرش‌ها و باورهای مخالف با جریان رشد زنان، دگرگونی و تغییر وضعیت زنان در مشارکت‌های سیاسی، اجتماعی ایشان را کند یا اساسا متوقف کرده است.
اما منظور از مشارکت چیست؟ مشارکت را می‌توان ایجاد فرصت‌هایی برای قادرکردن همه اعضای جامعه برای همکاری فعالانه، نفوذ بر فرایند توسعه و سهیم‌شدن در منافع حاصل از توسعه تعریف کرد. (Midgely & etal,1989). مشارکت بیشتر زنان در روند توسعه کشورها امری ضروری است. زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و طی سال‌های گذشته با توجه به افزایش تحصیلات عالی، به‌عنوان یکی از سرمایه‌های انسانی جدی و مهم  برای مشارکت در کار، سیاست و اقتصاد کشور محسوب می‌شوند به دلیل وجود موانعی که ناشی از مناسبات فرهنگی و اجتماعی و همچنین طرز تلقی و نگرش منفی نسبت به ایشان است، برای حضور در اجتماع و عرصه‌های مهم کاری و مدیریتی نسبت به مردان دچار عدم مزیت می‌شوند.
هم‌اکنون زنان ایرانی با افزایش سطح سواد و ارتقای سطح توانمندی خود طالب سهم بیشتری از مدیریت جامعه و همچنین ایجاد فرصت‌های برابر با مردان برای مشارکت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هستند.
اما تبعیض جنسیتی، مانع از تحقق این مهم به شمار می‌رود. جدای از محدودیت‌های قانونی در‌این‌باره که نیاز به اصلاح و بازنگری دارد، سقف شیشه‌ای موجود بر بالای سر زنان، یک بار به دلیل مرد‌سالاری، یک بار به دلیل زن‌ستیزی، یک بار به دلیل زن ناباوری و یک بار به دلیل قرار‌دادن جایگاه زن صرفا در خانواده، امکان رشد و ترقی را از تقریبا نیمی از جمعیت کشور سلب کرده است. این موضوع از دو بُعد قابل بررسی است: نخست هنجارهای اجتماعی با تأکید بر مسئله «جنس زن» و در واقع نگرش‌هـا و باورهـای مـرتبط بـا آن است که در بروز مشکلات و تبعیض‌های «جنسیتی» و نهایتا پایین‌بودن مشارکت سیاسی، اجتماعی زنان نقش مهمی ایفا می‌کند. دوم سهم‌دهی ناعادلانه به زنان و نبود فرصت‌های برابر است.
یکی از دلایل توفیق‌نداشتن زنان در ایران، نگاه جنسی به زن و نه نگاه جنسیتی است؛ بنابر تعریف لیس تورس «جنس (sex)‌ عبارت است از هویت زیستی یا فیزیکی و ژنتیک یک فرد که به موجب آن انسان نر یا ماده به دنیا می‌آید و «جنسیت (gender)» به رفتار آموخته اجتماعی و انتظاراتی که جامعه از زن و مرد دارد، برمی‌گردد. علاوه‌بر‌این نقش و جایگاه متفاوت اجتماعی که در هر فرهنگ برعهده زنان و مردان قرار می‌گیرد، نیز در مقوله جنسیت قرار می‌گیرد». این موضوع و نحوه نگرش، حضور زنان در جامعه را با احتیاط و محدودیت‌های خاصی مواجه کرده است. نقطه آسیب‌پذیر و پاشنه‌آشیل منزلت خانواده، اغلب تهدید خوبی برای مشارکت‌نکردن زنان و تلخ‌تر از آن فرصت خوبی برای حذف ایشان به شمار می‌رود.
فراگیری این نگاه، مصادیق عینی زیادی در جامعه ما دارد. سلب حضور زنان در ورزشگاه‌ها و استفاده از حضور نمایشی و گزینشی ایشان در چند بازی برای محروم‌نشدن از میزبانی مسابقات باشگاهی یا ملی، مقابل دوربین قرار‌دادن برخی زنان در راهپیمایی‌ها و انتخابات و… هنگامی که حضور مدنی گسترده اقشار مختلف جامعه لازم باشد؛ در‌حالی‌که در شرایط عادی با ایشان برخوردهای متفاوتی انجام می‌شود؛ حذف یا در معرض حذف قرار‌دادن زنان معدودی که برای سمت‌های مختلف مدیریتی انتخاب می‌شوند، به بهانه‌های مختلف و از طرف دیگر سهم‌دهی به زنان پیش از حق‌دهی یکی از دلایل آسیب‌پذیربودن زنان در مشارکت سیاسی، اجتماعی است. به‌عنوان مثال در برنامه ششم توسعه مقرر شده است ۳۰ درصد پست‌های مدیریتی کشور تا پایان برنامه به بانوان اختصاص یابد. این قانون هرچند یک گام مهم برای رفع تبعیض‌های جنسیتی به شمار می‌رود؛ اما تعداد کم صندلی‌های اختصاصی به بانوان آن هم در فرایند تسهیم بر‌اساس ژن؛ نه بر‌اساس شایسته‌سالاری بیش از آنکه به حضور مؤثر زنان کمکی کرده باشد، هیزمی به آتش تبعیض‌ها افزوده است. ایجاد‌نشدن فرصت‌های برابر برای تصدی پست‌های مدیریتی، وجود زنانی که نام مردانی را به عاریت گرفته‌اند، رقابت نابرابر و ناسالم، نبود شایسته‌سالاری، جای زن‌ها را در اجتماع، دستگاه‌ها و نهادها به حدی کم کرده است تا اینکه حتی خود زن‌ها هم به جنبش علیه زنان کشانده شده‌اند؛ جنبشی که شاید بتوان اسم آن را تنگ‌نظری اجتماعی زنانه نامید. اسمی که اتحاد‌نداشتن زنان را در پی داشته و مسیر رسیدن ایشان به جایگاه واقعی را سخت‌تر کرده است و از سوی دیگر مردان تصمیم‌گیر را برای تصمیم‌گیری در این زمینه و احقاق حقوق حقه زنان با تردید بیشتری مواجه کرده است.
موازنه برابر قدرت بین زنان و مردان در ایران، با وجود محدودیت حقوقی و قانونی در زمینه مشارکت در مدیریت و سیاست و همچنین نقش سنتی زنان به‌سرعت امکان‌پذیر نیست؛ اما می‌توان با تغییر نگرش از جنس به جنسیت زنان، تأمین امنیت اجتماعی ایشان، ایجاد فرصت و حق بهره‌برداری برای بروز استعدادهای زنان و دختران، از سختی مسیر ارتقای زنان کاست و با غلبه بر شکاف‌های پایدار جنسیتی و تبعیض‌های موجود، به افزایش مشارکت زنان که از نکات کلیدی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه است، نزدیک شد و زنان ایرانی را که بیشتر در حاشیه مناسبات اجتماعی و سیاسی قرار دارند، به متن و میدان آورد. در این فرایند ضمن ایجاد تصویر درستی از روابط بین دو جنس، باید برای ایجاد روابط مکمل یا مساوی در خانه و جامعه اقدام کرد. مشارکت زنان در سرنوشت خویش و جامعه باید به‌عنوان یک هدف قرار گیرد و زنان در تصمیمات و اقدامات سرنوشت‌ساز خویش شرکت مؤثر و فعال داشته باشند. مشارکت زنان در همه مراحل برنامه‌ریزی، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری، نه‌فقط در اصلاح روابط زنان و مردان مؤثر بوده؛ بلکه به رفع بسیاری از محدودیت‌ها و قوانین مرتبط به حوزه زنان نیز کمک شایانی خواهد کرد.
هستند مادران و همسران و دختران و زنانی که در مقابل مصائب و مشکلات موجود در مسیر اعتلای حقوق زنان می‌ایستند و برای تحقق جایگاه واقعی خود و دیگر زنان، فعالیت می‌کنند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان با ابراز نگرانی از آسیب دیدن کسب و کار بسیاری از جوانان به دنبال شیوع کرونا و عدم همراهی بانک‌ها برای تاخیر در بازپرداخت اقساط وام‌ها گفت: با این حال موضوع بازپرداخت وام ازدواج با تاخیر ۳ ماهه انجام خواهد شد

ایسنا: محمدمهدی تندگویان با اشاره به پیشنهاد بانک مرکزی برای حمایت از کسب و کارها و اشخاصی که در جریان شیوع کرونا کسب درآمد و اشتغال آنها آسیب دیده است گفت: بر این اساس مصوب شد که اقساط وام‌ها تحت شرایطی به مدت ۳ ماه به تاخیر بیفتند اما با وجود این مصوبه برخی از بانک‌ها از مشتریان خود خواسته‌اند تا نسبت به پرداخت اقساط خود اقدام کنند.

وی با اشاره به اینکه فشار اقتصادی چه در خصوص اشخاص حقیقی و چه در خصوص اشخاص حقوقی اتفاق افتاده است، گفت: به دنبال مشکلات ایجاد شده به دنبال شیوع کرونا، بسیاری از مشاغل به حالت نیمه تعطیل درآمده‌اند و بسیاری از اشخاص حقیقی حتی بیشتر متضرر شده‌اند.

معاون امور جوانان افزود: برای بسیاری از مشاغل، ایام پایان سال به شکل نامطلوبی به وقوع پیوست و بسیاری از این افراد به راحتی از پس تعهدات خود بر نمی‌آیند. امیدواریم تا در ستاد مقابله با کرونا موضوع مشکلات اقتصادی بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. این مشکلات فقط شامل موضوع پرداخت وام نیست، مشکلات کاری مردم و تولید‌کنندگان باید مدنظر قرار بگیرد.

تندگویان افزود: بسیاری از این افراد خصوصا جوانان شب عید را زمانی برای شروع کسب و کار یا رونق گرفتن کارشان می‌دانستند اما الان با مسائل متعددی رو به رو شده‌اند. جوانان بسیاری فکر می‌کردند که در آستانه نوروز می‌توانند درآمد خوبی کسب کنند، اما حالا معلوم نیست تا چه زمانی باید با مشکلات اقتصادی پیش آمده دست و پنجه نرم کنند.

وی با اشاره به اینکه جوانان در عرصه اقتصاد کم تجربه‌تر هستند و ممکن است با دریافت وام از بانک تازه کسب و کارشان را شروع کرده باشند، تصریح کرد: موضوع مسکن در صورت دریافت وام به این منظور نیز از دیگر نگرانی‌های موجود است که اگر سیستم بانکی برایشان تصمیمات حمایتی نگیرد قطعا آنها با مشکلاتی رو به رو می‌شوند. از آقای سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان نیز درخواست کردم تا اگر این موضوع هنوز مورد توجه قرار نگرفته است، آن را در هیات دولت را مطرح کنند. با این حال ظاهرا موضوع بازپرداخت وام ازدواج با تاخیر ۳ ماهه انجام خواهد شد.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

سال ۱۳۹۹ متفاوت از سال‌های گذشته تحویل می‌شود و دیگر از آن رسم و رسوم زیبایی ایرانی خبری نیست، امسال کرونا میهمان ناخوانده این روزهای ایرانیان است و قربانیان این میهمان ناخوانده نیز دیگر در جمع نوروزی عزیزانشان نیستند.

ایرنا، شاید تصور اینکه یک روز ویروسی به نام کرونا همه گیر شود و به جان عزیزانمان بیفتد برایمان غیر قابل باور بود به ویژه در زمانی که سال جدید نزدیک است و دید و بازدیدهای ایرانی آغاز می شود. هر چند دید و بازدیدهای ایرانیان کاهش یافته بود اما همه سالی یک بار آن هم در ایام نوروز را خوشایند می دانستند.

میهمان ناخوانده این روزها، همین سالی یک بار دید و بازدیدها،را از دلهایمان ربود و عید امسال را بسیار متفاوت تر از سال های گذشته تبدیل کرد. عید، خانه تکانی و کرونا، سه ضلع یک مثلث ناهمگون. چگونه می شود این سه ضلع را در کنار هم قرار داد و از عید امسال در کنار هم بودن، لذت برد؟     

محمدرضا محبوبفر کارشناس مدیریت بحران و عضو انجمن علمی بهداشت محیط ایران در این زمینه گفت: هموطنان باید از بسیج اعضای خانواده در امر خانه تکانی استفاده کنند و از این نظافت و پاکیزگی لذت ببرند.

وی با یادآوری این موضوع که کرونا همان سرماخوردگی شایع فصلی است که با سرعت انتشار بالا در ایران و برخی از کشورهای جهان شایع شده است، افزود: مهمترین عامل پیشرفت ویرویس کرونا اضطراب و استرس است.

محبوب‌فر ادامه داد: شهروندان ضمن رعایت نکات بهداشت فردی، عمومی و محیط – محیط خانه یا محل کار یا اماکن عمومی- خونسردی خود را حفظ کنند؛ چرا که این بیماری با وجود کشندگی بالایی که در میان افراد حساس و غیر حساس دارد، همانند سرماخوردگی سطحی و آنفلوآنزا یا همان سارس است که پیش از این شایع شده بود و حال تکامل و تغییر ژنتیک پیدا کرده است.

در محیط منزل از افراد متفرقه به منظور نظافت استفاده نشود

محبوب فر در خصوص خانه تکانی در ایام پایانی سال، با بیان این مطلب که جامعه مدنی جامعه ای عرفی و معتقد به انجام دادن آداب و رسوم سنت های دیرینه است و کمتر به گفت ها و توصیه های پزشکان توجه دارد، توضیح داد: شهروندان تا آنجا که ممکن است در محیط منازل خود از افراد متفرقه به منظور نظافت و انجام امور خدماتی استفاده نکنند. در صورت اضطرار از افراد  قابل اعتماد و مطمئن بهره بگیرند ضمن این که این افراد مجهز به ماسک، دستکش، دستمال کاغذی و مواد شوینده مناسب برای نظافت باشند.

وی تاکید کرد: در شرایط فعلی کشور که این بیماری شایع و تاکنون به وضعیت پایدار نرسیده است حتی المقدور اعضای خانواده از حضور هم استفاده کنند و انجام نظافت را بین خود تقسیم کنند.

تا پایدار شدن وضعیت کرونا، از پذیرش میهمان نوروزی معذوریم

عضو انجمن علمی بهداشت محیط ایران در خصوص رعایت نکات بهداشت عمومی و بهداشت محیط در آستانه سال نو و هنگامه تعطیلات نوروزی، توصیه کرد: مهمترین اقدامی که شهروندان در جهت جلوگیری از انتقال ویروس و مبتلا نشدن به آن، می توانند انجام دهند قرنطینه خانگی با رعایت بهداشت است.

وی افزود: شهروندان تا وضعیت این بیماری پایدار نشده اقدام به خروج از منازل و پذیرایی از بستگان نکنند.

محبوب فر خاطرنشان کرد: وزارت بهداشت و درمان، وزارت آموزش و پرورش و دولت محترم در خصوص پیشگیری از ابتلا شهروندان به ویروس کرونا، اقدام به تعطیلی دانشگاه، مدارس و کاهش ساعات کاری ادارات کرده است پس نباید این را تعبیر به این کرد که می توان از محیط منازل خارج شد و اقدام به تردد غیر ضروری به خصوص سفر و گشت و گذار کرد.

به گفته محبوب فر، سفر شهروندان به ویژه از کانون انتشار ویروس نباید صورت گیرد؛ با توجه به سطحی بودن این بیماری و انتشار آن شهروندان فکر نکنند در شمال و جنوب مصون از ابتلا هستند.

اثاث کشی با کامیون های رو باز صورت گیرد

عضو انجمن علمی بهداشت محیط کار ایران در پاسخ به شیوه و نحوه اثاث کشی در این بازه زمانی هم متذکر شد:  انجام اثاث کشی غیرقابل اجتناب است در این مورد هم بهتر است از  افراد داخل خانواده و بستگان مورد اعتماد کمک گرفته شود.

وی به شهروندان توصیه کرد اگر ممکن است اثاث کشی را به تعویق بیاندازند و صاحبخانه ها هم فرصتی بدهند تا مستاجران به دلیل وجود این بیماری در کشور که کشندگی هم دارد و انتشار آن هم راحت صورت می گیرد در شرایط روحی استرس قرار نگیرند. چرا که استرس سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد و ابتلا را تشدید می کند.

محبوب فر درباره شیوه بارگیری وسایل در این بازه زمانی هم گفت: اگر شهروندان ناگزیز به انجام اثاث کشی هستند، توصیه می کنم در درجه نخست از ماشین های ترانزیتی یا کامیونهای دربسته و سرپوشیده استفاده نکنند و از کامیون های روباز برای نقل و انتقال اثاثیه استفاده کنند. ضمن این که کارگران از محل های معتبر و با رعایت نکات بهداشتی و استفاده از ماسک و دستکش بکارگیری شوند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران ضمن مرور نتایج پژوهشی اجتماعی در خصوص پیامدهای بیماری کرونا با میزان بالاتر اضطراب بین زنان، گفت: شدت علائم اضطراب افرادی که محل زندگی آنها با شیوع بالای کرونا روبرو بوده است، به‌ طور معناداری بیشتر است.

 سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگو با ایسنا،  ضمن اشاره به نتایج پژوهشی اجتماعی در خصوص آثار و پیامدهای کرونا گفت: با شیوع این بیماری در ایران و جهان پژوهش‌های متعددی از سوی متخصصان مختلف، از جمله مددکاران اجتماعی ایران انجام شده است. یکی از این پژوهش‌ها توسط دکتر مغنی باشی عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران انجام شد که وضعیت سلامت اجتماعی افراد را مورد بررسی قرار داد.

موسوی چلک  با بیان اینکه این تحقیق با محوریت بررسی میزان آگاهی و پیگیری عمومی درباره ویروس کرونا و حوزه سلامت اجتماعی در بازه زمانی ۱۰ لغایت ۱۸ اسفند ماه انجام شده است، اظهار کرد: روش انجام این پژوهش به صورت پیمایش آنلاین  و با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد بوده که همه استان های کشور (۳۱ استان) را پوشش داده است.  

وی با اشاره به اینکه در این پژوهش ۱۰۷۵۴ نفر از تمام استان‌های ایران شرکت داشته‌اند. ، تصریح کرد: محل زندگی حدود ۶۷ درصد از شرکت‌کنندگان این پژوهش در استان‌های با شیوع بالا (بیش از ۵۰۰ نفر شناسایی شده)، حدود ۲۴ درصد با شیوع متوسط (بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ نفر شناسایی شده) و ۹ درصد هم  در استان های با شیوع کم (کمتر از ۱۰۰ نفر شناسایی شده) بوده است.

موسوی چلک با اشاره به نتایج این پژوهش گفت: براساس نتایج به دست آمده ۹۴ درصد افراد به‌ طور “متوسط تا زیاد پیگیر” اخبار مربوط به کرونا هستند. همچنین بیش از ۹۵ درصد افراد شرکت کننده اذعان داشتند که مهمترین علائم کرونا شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. این موضوع نشان می‌دهد که آگاهی نسبتاً بالایی در بین افراد به وجود آمده است.  

وی با اشاره به اینکه حدود ۱۹ درصد افراد اعلام کرده‌اند که حداقل یکی از اعضای خانواده، فامیل یا دوستان شان مبتلا به کرونا هستند، اظهار کرد: شدت علائم اضطراب افرادی که محل زندگی آنها با شیوع بالای کرونا روبرو بوده است؛ به‌ طور معناداری بیشتر بوده است. همچنین میزان اضطراب در بین زنان به‌طور معناداری بیشتر از مردان است.

موسوی چلک با اشاره به اینکه براساس پژوهش مذکور میزان اضطراب افراد در بین گروه سنی ۲۱ تا ۴۰ سال به طور معناداری بیشتر از گروه‌های سنی دیگر بوده است، ادامه داد: همچنین با افزایش سطح تحصیلات افراد، میزان اضطراب آنها نیز به‌طور معناداری افزایش یافته‌است. علاوه بر این هر چقدر افراد، اخبار مربوط به کرونا را بیشتر پیگیری کنند میزان و شدت علائم اضطراب آنها به طور معناداری افزایش می‌یابد.  

وی افزود: در نهایت میزان اضطراب در بین افرادی که حداقل یکی از اعضای خانواده، فامیل یا دوستان شان مبتلا به بیماری کرونا هستند، به طور معناداری بیشتر است. ملاک طبقه بندی استان‌ها از نظر شیوع نیز براساس گزارش رسمی وزارت بهداشت در خصوص مبتلایان به تفکیک استانی در تاریخ ۲۰ اسفند ماه بوده است.
 
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه ۶۶ درصد پاسخگویان را مردان و ۳۴ درصد را زنان تشکیل داده‌اند، توضیح داد: ۱۷ درصد از پاسخگویان کمتر از ۲۰ سال، ۳۱ درصد بین ۲۰ تا ۳۰ سال، ۳۱ درصد بین ۳۱ تا ۴۰ سال،  ۳۴ درصد بین ۴۱ تا ۵۰ سال و بقیه نیز بالای ۵۰ سال سن داشتند. همچنین ۳۸ درصد از شرکت کنندگان این پژوهش مجرد و بقیه متاهل بودند.

وی با اشاره به تحصیلات شرکت کنندگان نیز اظهار کرد: حدود ۴۸ درصد از این افراد تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم، ۳۴ درصد فوق دیپلم و بقیه لیسانس و بالاتر داشتند.
 

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک کارشناس و مشاور خانواده ضمن تشریح برخی عادتهای اشتباه فردی که موجب انتقال ویروس کرونا می‌شود، گفت: عادت‌های اشتباه بهداشت فردی در بسیاری از مواقع ریشه در بی‌نظمی شخصیتی دارد و ویروس کرونا فرصت بسیار مناسبی برای شکستن و بازنگری این عادت‌های اشتباه فردی است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، شکوفه اویار حسینی با اشاره به اینکه علی رغم آموزش‌های بهداشتی همچنان برخی افراد توصیه ها و نکات بهداشتی را برای جلوگیری از انتقال چرخه ویروس کرونا رعایت نمی‌کنند، گفت: علی‌رغم ارائه آموزش‌های پیشگیرانه ممکن است برخی افراد، نکات بهداشتی را رعایت نکنند. علت این موضوع آن است که در بسیاری از مواقع افراد در عصر اطلاعات دچار مشکل دانشی نیستند بلکه عادت‌های اشتباه فردی آنها باعث می‌شود که نتوانند نکات بهداشتی را رعایت کنند.

وی ادامه داد: در حال حاضر افراد به این موضوع آگاه هستند که ویروس کرونا از طریق لمس اشیای آلوده و تماس دست با چشم، بینی و دهان وارد بدن می‌شود، اما می‌بینیم که علی رغم این اطلاعات، عادت‌های اشتباه فردی مانع از رعایت بهداشت شده و باعث می‌شود ویروس کرونا همچنان شیوع یابد.

وی ادامه داد: به طور مثال فردی به هر دلیل ضروری یا غیرضروری در فضای عمومی حاضر می‌شود و در آن فضا با اشیای آلوده تماس پیدا می‌کند، اگر بعد از بازگشت به خانه، از روی عادت لباس آلوده به ویروس را بر روی صندلی بگذارد و سپس فرد دیگری از اعضای خانواده با آن لباس تماس پیدا کند می‌دانیم که ویروس منتقل می‌شود. آن فرد هیچگاه به این موضوع فکر نمی‌کند که لباسش توانسته انتقال دهنده ویروس باشد.

این مشاور خانواده در ادامه با اشاره به دیگر عادات اشتباهی که موجب انتقال ویروس کرونا می‌شود اشاره کرد و افزود: ممکن است فردی که برای بنزین زدن به پمپ بنزین مراجعه می‌کند تنها به این موضوع توجه کند که پس از استفاده از دستگاه دست خود را به چشم، گوش و بینی خود نمی‌زند. شاید فرد در آن زمان دست خود را به صورتش نزند و پس از چند ساعت دستهای آلوده خود را بشوید اما باید توجه کرد که در آن زمان ویروس از طریق دست به فرمان منتقل شده و در زمان بعد که فرد از خودرو استفاده می‌کند ممکن است بعد از لمس فرمان آلوده، دست خود را به صورتش بزند و از این طریق ویروس وارد بدنش شود.

اویار حسینی افزود: برخی افراد نیز هستند که علی رغم استفاده از دستکش در فضای عمومی با همان دستکشی که ممکن است آلوده به ویروس کرونا باشد دست خود را به دهانشان می‌زنند. در واقع علی رغم آموزش‌های داده شده، عادت‌های رفتاری باعث می‌شود افراد بدون فکر کردن و به طور اتوماتیک‌وار این عادات اشتباه را طی روز تکرار کنند.

به گفته وی، عادتهای اشتباه بهداشت فردی در بسیاری از مواقع ریشه در بی‌نظمی شخصیتی دارد. به عبارت دیگر افرادی که در زندگی نظم خاصی نداشته و از ابتدا عادت به رعایت نکات بهداشت فردی هنگام غذا خوردن، خروج و ورود به منزل و … نداشته‌اند، به نوعی باری به هرجهت زندگی می‌کنند.
این مشاور خانواده با تاکید بر اینکه ویروس کرونا فرصت بسیار مناسبی برای شکستن عادتهای اشتباه فردی است، تصریح کرد: ویروس کرونا می‌تواند فرصتی باشد تا افراد بازنگری درستی بر روی عادتهای بهداشتی خود داشته باشند.

وی در ادامه در پاسخ به این سوال که مردم در مواجهه با افرادی که نکات بهداشتی را رعایت نمی‌کنند باید چه واکنشی نشان دهند؟ پیشنهاد کرد که برای ترک عادتهای اشتباه می‌توان کمپین‌های ارزیابی عادت‌های اشتباه فردی راه اندازی کرد و بر اساس آن کلیپ‌های طنز آموزشی را برای ترک عادت‌های اشتباه نمایش داد.

وی در ادامه این بحث افزود: در طنز، نقد ظریفی وجود دارد و باعث می‌شود افراد به رفتارهای خود فکر کنند. لذا تماشای اینگونه کلیپ‌ها باعث می‌شود افراد با روحیه شرکت در چالش‌های اجتماعی که دارند نکات بهداشتی را به یکدیگر تذکر دهند. تذکر مستقیم نوعی ترور شخصیتی است، اما با نمایش این کلیپ‌ها به نوعی همنوایی اجتماعی شکل می‌گیرد و میزان همکاری مردم افزایش می‌یابد.

سلامت نیوز: چند عادت اشتباه که باعث شیوع ویروس کرونا می‌شود

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک مشاور خانواده درباره تاثیر الگوی تربیتی سخت‌گیرانه بر فرزندان می‌گوید: الگوی تربیتی مبتنی بر سخت‌گیری، روش تربیتی اشتباه است که در آن فرزندان از نظر روان‌شناختی، احساسی و عاطفی دچار چالش، اضطراب و افسردگی می‌شوند، زیرا رفتار والدین با فرزندان مستبدانه است و این افراد با کمبود محبت مواجه می‌شوند.

به گزارش ایسنا، لیلا وطن‌خواه با بیان اینکه «تربیت»، مدیریت اراده است، گفت: می‌توان آموزه‌های اسلام مانند خودسازی، پرورش باورهای دینی و مذهبی، آشنایی با مهارت‌ها و شیوه‌های زندگی را در هدف تربیتی قرار داد تا فرد مورد نظر در زندگی آینده خود به عنوان پدر، مادر یا شهروند موفق نقش‌آفرینی کند.

این مدرس دانشگاه که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد، در پاسخ به این سوال که الگوی تربیتی سختگیرانه چه عواقبی در فرزند پروری به دنبال دارد؟ بیان کرد: الگوی تربیتی مبتنی بر سخت‌گیری، روش تربیتی اشتباه است که در آن فرزندان از نظر روان‌شناختی، احساسی و عاطفی دچار چالش، اضطراب و افسردگی می‌شوند، زیرا رفتار والدین با فرزندان مستبدانه است و این افراد با کمبود محبت مواجه می‌شوند. ممکن است به دلیل این سختگیری‌ها، فرزندان منضبط، پرتلاش یا مسئولیت‌پذیر بار بیایند اما افرادی منزوی، سرخورده و افسرده خواهند بود. از آنجایی که این افراد از کودکی مورد امر و نهی بوده‌اند، قدرت تصمیم‌گیری ندارند و کاملا تابع و وابسته به دیگران هستند.

در ادامه ابوطالب سعادت ، عضو هیئت مدیره انجمن جامعه‌شناسی آموزش و پرورش ایران با بیان اینکه هر زن و مردی پیش از ازدواج و تشکیل خانواده، باید آمادگی‌های لازم در جهت پذیرش مسئولیت‌ها را در خود ایجاد کنند و فرم تعریف شده خانواده در جامعه را بپذیرند، اظهار کرد: بسیاری از افرادی که برای مشاوره پیش از ازدواج مراجعه می‌کنند، هنجارهای جامعه را قبول ندارند. طبیعتا چنین خانواده‌ای، اشتراکی اشتباه است؛ به این معنا که اگر دونفر با ایده‌ها و تفکرات متناقض و متضاد خانواده‌ای تشکیل دهند، فرزند آنها نیز دچار کشمکش‌ها و تعارضات خواهد شد.

وی ادامه داد: متاسفانه بسیاری از افراد که اقدام به ازدواج می‌کنند مفهوم خانواده را درک نمی‌کنند. زن و مرد باید این آمادگی را داشته باشند که نظرات و ایده‌های خود را در کنار طرف مقابل تلطیف کنند. از این رو پیشنهاد می‌شود آمادگی‌های لازم پیش از ازدواج از زمان بلوغ فرد ایجاد شود؛ یعنی باورها و عقاید خود را در مسیر تشکیل خانواده ساماندهی کند تا زمانی که وارد خانواده شد بتواند سبک درست تربیتی را اعمال کند.

سعادت در بخش دیگری از این برنامه در پاسخ به اینکه آیا تبعات تربیت سختگیرانه بر دختر و پسر متفاوت است و در چه سنی آسیب‌های جدی‌تری دارد؟ توضیح داد: در پژوهش‌هایی که انجام شده نقش جنسیت در تربیت و قوانین زندگی پررنگ نشده است. می‌توان گفت تنها پنج درصد از افراد جامعه به دلیل شغل خود چنین تربیتی را اعمال می‌کنند. کمتر خانواده‌ای وجود دارد که استبدادی مطلق باشند یا آزاد مطلق باشند. بیشتر این برخوردها موضوعی است؛ یعنی خانواده‌ها در خصوص برخی مقوله‌ها استبدادی رفتار می‌کنند نه همه موارد. به عنوان مثال برخی قوانین از جمله ساعت خواب و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی باید به صورت محکم‌تر اجرا شود. برای جلوگیری از آسیب خانواده‌ها راهی جز توانمند کردن آنها نداریم. پدر و مادر باید قوی و الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند و رفتار درست را با اعمال خود به فرزندان آموزش دهند.

فریبا حنیفی- استاد دانشگاه نیز در پاسخ به این سوال که اختلاف نظر میان زن و شوهر امری طبیعی است و چگونه می‌توان این تفاوت را در جهت درست هدایت کرد تا سبب تناقض شخصیتی در فرزند نشود؟ افزود: عقاید طرف مقابل و همچنین احترام متقابل در رفتارها از اصول بسیار مهم زندگی زناشویی است، از این رو زن و شوهر پیش و پس از ازدواج باید اصل تفاوت‌های فردی را مدنظر داشته باشند.

این پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت پذیرش ادامه داد: باید توجه داشت این تفاوت‌ها همواره وجود دارند و به معنای نقض دیگری نیست، به همین دلیل هیچ یک از طرفین نباید طرد شوند. مشکل اساسی در مشاجرات خانوادگی منیت و تفکر انفرادی اعضاست که ناشی از عدم احترام به نظر و عقیده طرف مقابل است. این نوع تفکر مبنای خوبی برای آغاز زندگی، ادامه و تربیت فرزندان نیست. سه ضلع همدلی، همسویی و همفکری برای زندگی الزامی است به این معنا که زن و شوهر با وجود اختلافاتی که با یکدیگر دارند باید در تمام مسائل زندگی با یکدیگر گفتمان و وحدت جهت داشته باشند. در واقع زن و شوهر با وجود گفتمان متناقض و آرای متضاد، باید به نتیجه برسند. متاسفانه “سکوت ” و نپذیرفتن آرای طرف مقابل منجر به طلاق عاطفی می‌شود.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

به منظور جلوگیری از مراجعه حضوری زوجین متقاضی طلاق، سامانه تصمیم تا پایان سال غیرفعال شد.

باشگاه خبرنگاران جوان: فرزاد گوهردهی مدیر کل بهزیستی مازندران گفت: در ادامه اقدامات صورت گرفته در خصوص پیشگیری از شیوع ویروس کرونا و بمنظور سلامت مراجعین و کارکنان، مطابق با دستورالعمل‌های کشور، ثبت نام در سامانه تصمیم تا اطلاع ثانوی صورت نمی‌پذیرد.

او افزود: سامانه تصمیم جهت نوبت دهی اینترنتی درخواست طلاق توافقی، طلاق یکطرفه به درخواست زوج و یا زوجه توسط سازمان بهزیستی کشور راه اندازی شده است که لازم است تا افراد پس از اخذ نوبت، به مراکز مداخله بمنظور کاهش طلاق مستقر در اورژانس اجتماعی، مراکز مشاوره تحت نظارت سازمان بهزیستی و کلینیک‌های مددکاری اجتماعی مراجعه نمایند و بصورت حضوری از خدمات روانشناختی و مددکاری اجتماعی برخوردار گردند که این امر منجر به تردد و ازدحام می‌شود.مدیر کل بهزیستی مازندران گفت: از آنجاییکه یکی از راه‌های انتقال ویروس کرونا، حضور در فضای بسته و با فاصله‌ی نزدیک از افراد دیگر است بهترین تصمیم عدم ثبت نام و پذیرش زوجین متقاضی طلاق تا مساعد شدن شرایط است که این اقدام در راستای تصمیات بهزیستی کشور است و در سامانه فوق نیز قید شده است.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد درمان گروهی شناختی-رفتاری می‌تواند اضطراب دختران مبتلا به اختلالات اضطرابی فراگیر را کاهش دهد.

به گزارش ایسنا، اختلال اضطرابی با شیوعی به میزان ۲۷-۵ درصد در جمعیت عمومی، شایع‌ترین اختلال روانشناختی در دوران کودکی و علت اصلی اختلال در عملکرد تحصیلی، روابط خانوادگی، کارکرد اجتماعی و روابط با همسالان است. محققان در پژوهشی با عنوان” بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی-رفتاری بر میزان اضطراب و خستگی‌پذیری دختران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر” این موضوع را بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط زهرا غمخوارفرد، کاندید دکتری روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مریم بختیاری، دانشیار گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، زهرا حاجی حیدری، کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه علامه طباطبایی، مینو پورآوری، کاندید دکترای مشاوره دانشگاه الزهرا و کارینه طهماسیان، دکترای روان‌شناسی بالینی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انجام شده، آمده است: «این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون دو گروهی با اندازه‌گیری مکرر بود. شرکت‌کنندگان موردنیاز برای انجام پژوهش به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جامعه مورد نظر در این پژوهش شامل تمامی دختران ۱۳-۱۱ ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در شهر تهران بود.»

محققان می‌گویند:  دلیل این که نمونه تک‌جنسیتی را برای این پژوهش انتخاب کرده‌اند این بوده است که در پژوهش همه‌گیر شناسی در ایران که غمخوارفرد و همکارانش در سال ۲۰۱۴ انجام داده‌اند، شیوع این اختلال به طور معنی‌داری در دختران بیشتر و با نشانه‌های بیشتری گزارش شده است.

در این مقاله نوشته شده است: «نمونه مورد مطالعه در این پژوهش، به شیوه غربالگری انتخاب شد، به این صورت که در ابتدا از بین ۲۲ منطقه آموزش و پرورش در سطح شهر تهران، منطقه هفت تهران انتخاب شد. از بین مدارس راهنمایی دخترانه موجود در منطقه موردنظر، یک مدرسه دولتی به صورت در دسترس انتخاب شد. پس از انتخاب مدرسه و انجام هماهنگی‌های لازم با مسئولان مدرسه مورد نظر، از مجموع ۲۵۲ دانش‌آموز پایه اول و دوم راهنمایی در مدرسه، آن دسته از افرادی که داوطلب شرکت در پژوهش بودند توسط پرسشنامه غربالگری اختلالات هیجانی مرتبط با اضطراب دوران کودکی مورد بررسی قرار گرفتند.»

نویسندگان این مقاله می‌گویند: «روند اجرای پژوهش از پنج قسمت اصلی به نام‌های پیش‌آزمون، آغاز اجرای مداخله‌درمانی( برگزاری نه جلسه اول درمان)، اجرای میان آزمون پس از برگزاری جلسه نهم، ادامه اجرای مداخله‌درمانی (برگزاری نه جلسه پایانی درمان) و پس‌آزمون تشکیل شده بود.»

براساس آن چه در این مقاله آمده، هر ۲۰ جلسه‌ی درمانی دارای اهداف مختلفی بود؛ مثلا هدف جلسه هفتم، معرفی آموزش آرام‌سازی عضلانی و کاربرد آن در کنترل تنش‌های بدنی مرتبط با اضطراب و هدف جلسه پانزدهم، به کارگیری مهارت‌های مقابله با اضطراب در موقعیت‌های واقعی که سطوح بالایی از اضطراب را تولید می‌کند، بود.

طبق بررسی‌های این پژوهش «یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در میزان اضطراب تجربه شده، تفاوت معنی‌داری در سه سطح اندازه‌گیری وجود دارد. به نظر می‌رسد درمان شناختی رفتاری به دلیل آماج قراردادن مکانیسم‌های تداوم‌بخش اضطراب در طول درمان قادر به کاهش اضطراب پاتولوژیک بوده است. مکانیسم‌های تداوم‌بخش اضطراب در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی شامل افکار و خودگویی‌های نگران‌کننده و راهبردهای کنترل افکار ناکارآمد است.»

غم‌خوارفرد و همکارانش می‌گویند: «یافته دیگر در این پژوهش، عدم اثربخشی درمان شناختی رفتاری در مقایسه با گروه کنترل در کاهش خستگی‌پذیری کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. در نگاه اول شاید این یافته اندکی تعجب‌انگیز به نظر برسد، اما با نگاهی دقیق‌تر و موشکافانه‌تر به یافته‌های حاصل از تغییرات درون آزمودنی و بین آزمودنی و تفاوت معنی‌داری که بین دو گروه آزمایش و کنترل در نمرات پرسشنامه BPS(میزان گرایش به خستگی) در پیش‌آزمون یافت شد، می‌توان نتایج حاصل را تبیین کرد.»

این پژوهش در سومین شماره‌ی بیستمین دوره‌ی نشریه‌ی دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی منتشر شده است.

براي دانلود اينجا كليك كنيد