وب سايت مجله خانه بخت

گذشت و بخشش زوج ها می تواند تا حد زیادی از آسیب زدن به زندگی آن ها جلوگیری کند.

مهرداد ثابت، روانشناس در گفت و گو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در خصوص نقش گذشت و بخشش در روابط زناشویی و تاثیر آن در پایداری زندگی اظهار کرد: در روابط زناشویی، اختلاف سلیقه‌هایی وجود دارد که ممکن است زوجین هنگام بحث کردن درمورد این اختلاف سلیقه ها، به راحتی قانع نشوند و درصدد آن باشند که به طور مداوم به یکدیگر نشان دهند مقاصد و اهدافشان صحیح است تا جایی که هر دو تلاش می‌کنند در این بحث و جدل برنده باشند (بمیرند، امّا بازنده نشوند). این در حالی است که در زندگی زناشویی، رعایت احترام به طرف مقابل و قدردانی از او بسیار مهم است، چون می‌تواننداز این طریق احساس رضایت و سازگاری بیشتری با یکدیگر داشته باشند.

وی اظهار کرد: در مورد مشکلات عمیقی مانند خیانت و دروغ و امثال آن ممکن است که گذشت‌های پی در پی منجر به اضطراب دائم شود. وضعیتی که اگر زوجین دارای فرزند با آن روبرو شوند, نمی‌توانند به نفع فرزندانشان عمل کنند و خود نیز زیر بار فشار خودبینی محو و نابود می‌شوند و غرور نفس موقتی آن‌ها به عذاب وجدان و دل نگرانی منتهی می‌شود. بنابراین در این شرایط توصیه می‌شود برای کمک گرفتن، به روان شناس مراجعه کنند.

این روانشناس گفت: بیشتر زوجین فکر می‌کنند که خطا‌های آن‌ها غیرقابل بخشش است و نمی‌توان از آن‌ها گذشت که به این خطا‌ها, خطاهای شناختی گفته می‌شود.

ثابت با اشاره به برخی از خطا‌های شناختی گفت:خطا‌های شناختی عبارتند از: ذهن خوانی؛ یعنی زوجین بدون شواهد کافی می‌دانند که همسرشان به چه چیزی فکر می‌کند. مثل ” جواب سلامم را نداد، پس از دست من ناراحت است. “, دیگری, فاجعه سازی است. زوجین معتقدند هرآن چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. مثل؛ ” افتضاح می‌شود اگر مهمانی خوب برگزار نشود. “

وی، نادیده گرفتن جنبه‌های مثبت را یکی دیگر از خطا‌های شناختی عنوان کرد؛ به طوری که کار‌های مثبت همسرشان را پیش پا افتاده و ناچیز می‌بینند. به طور مثال؛ ” این کار از عهده همه بر می‌آید. “

این روانشناس ادامه داد: شخصی سازی, از دیگر خطا‌های شناختی است که در این مورد، یکی از زوجین علت بروز حوادث منفی را به خودش نسبت می‌دهد و سهم همسرش را در بروز مشکل نادیده می‌گیرد. مثلا؛ “ازدواجم بهم خورد چون من مقصر بودم. “

ثابت افزود: یکی دیگر از خطا‌های شناختی رایج در میان زوجین، مقایسه‌های ناعادلانه است. در این مورد، زوجین، حوادث را طبق معیار‌های ناعادلانه تفسیر می‌کنند و همسر خود را با افرادی که شاید  نسبت به او برتری داشته باشند مقایسه می‌کنند و در نهایت به این نتیجه می‌رسند که دیگری از او موفق تر است.

وی با اشاره به تاسف گرایی  (کشکول ای کاش ) به عنوان یکی دیگر از خطاهای شناختی تصریح کرد: برخی از زوجین، به جای فکر کردن به کاری که قصد انجام آن و توانایی این کار در شرایط فعلی را دارند بیشتر به این موضوع فکر می‌کنند که‌ ای کاش در گذشته بهتر عمل می‌کردم. به طور مثال؛ ” اگر تلاش کرده بودم، همسر بهتری پیدا می‌کردم. ” یا “‌ای کاش این حرف را نمی‌زدم. “

این روانشناس، این خطا‌های شناختی و بسیاری از خطا‌های دیگر که به صورت ناخودآگاه، شناخت‌های زوجین از دنیای اطرافشان را تحت تاثیر قرار می‌دهند، مبنای بسیاری از قضاوت‌های نادرست در میان زوجین عنوان و تاکید کرد که اگر آن‌ها مواظب باشند تا این خطاها، معیار تصمیم گیری‌های نادرست و هیجانات منفی مثل پرخاشگری نشوند، تا حد زیادی, از مشاجرات خانوادگی کاسته می‌شود به شرط آن که این زوجین، خطا‌های کوچک را با شکیبایی و گذشت مدیریت کنند.

ثابت در پایان خاطرنشان کرد: اگر زوجین، رویداد‌های زندگی خود را به شیوه خوشبینانه تعبیر کرده و تفاسیر منفی و مایوسانه را از زندگی خود حذف کنند و گذشت و بخشش بیشتری را در زندگی خود جای دهند تا حد زیادی می‌توانند از آسیب به کانون گرم خانواده خود جلوگیری کنند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

اگرچه در خانه بمانیم یک پیام سلامتی برای شهروندان است امّا مشکلات متعدد ناشی از آن بر کسی پوشیده نیست.

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، شادی، دختربچه‌ای هشت ساله که دومین سال زندگی تحصیلی اش را سپری می‌کرد و مادرش در مورد بحران این روزهایش این طور می‌گفت: “به جز شادی، دو بچه دیگه هم دارم، امّا انقدری که شادی تو این روزا وقتو انرژی منو میگیره خواهر و برادرش این طور نیستن. قبل از این وضعیت و آنلاین شدن درسای مدرسه شون، همین طوری وقت و انرژی منو میگرفت حالا که دیگه خیلی بدتر شده. بیشتر مشکل و جر و بحثای منو باباش هم به خاطر درس و بهانه‌های شادی هستش. “

شیوا، خواهر بزرگتر شادی در ادامه صحبت‌های مادرش گفت: “من الان دوازدهم هستم. تموم کلاسامون آنلاین برگزار میشه و حجم درسامون به قدری زیاده که واقعن وقت کم میارمو به هیچ کاری که نمیرسم هیچ، تازه استرس اینم میگیرم که نکنه اگه وقتمو بذارم برای سرگرمیام به درسام نرسمو وقتم هدر بره. “

او ادامه داد: ” تو مدرسه که بودیم هروقت از درسا خسته میشدیم یا مشکلی برامون پیش میومد سعی می‌کردیم با مشاور و مربی پرورشیمون ارتباط داشته باشیمو مشورت کنیم، امّا الان هیچ راه ارتباطی نداریم. “

حرف‌های شیوا که تمام شد با احسان، نوجوان دهه هشتادی گفت و گو کردم که این روز‌های پشت کنکورش، طعم کرونا به خود گرفته و فضای خسته کننده‌ای را برای او به وجود آورده است. او از پدر و مادرش گفت که روی درس و مشق و رفتار‌های او بسیار حساس هستند و به گفته خودش مثل ذره بین عمل می‌کنند.

با این صحبت احسان، پدرش لبخندی زد و ادامه داد: ” واقعیت اینه که به خاطر یکی یه دونه بودن احسان، منو مامانش خیلی روش حساس هستیم. بنده خدا مامانش علاوه بر کارای خونه و درس و مشق احسان، از مامان پیر من هم نگهداری می‌کنه که با اومدن کرونا واقعا کارش چندین برابر شده. البته منم کمکش می‌کنم، اما چون کار من یه جوریه که با اومدن کرونا تعطیل شد خود منم قوز بالا قوز شدم. “

حرف‌های احسان و پدرش که تمام شد، مادر او با لبخند ملیحی که با صبوری همراه بود، گفت: ” من وظیفه زنانگی و مادرانگیم رو انجام میدم، اما مشکل اینه که احسان با وجود این که ماشاءالله دیگه مرد شده، امّا بازم تو این روزا، اون طور که باید و شاید با منو باباش همکاری نمی‌کنه و باری از دوش ما برنمیداره. “

حرف خانم جوان که تمام شد احسان در ادامه گفت: ” تو این روزا، مشکل مامانو بابام با من اینه که چرا بیشتر وقتمو صرف گوشیو، فضای مجازی و پی اس می‌کنمو در حد انتظارشون درس نمی‌خونم. خودتون قضاوت کنین! من نه میتونم بیرون برم، نه میتونم دوستامو ببینم. حتی نمیتونم خونه فامیل برم. اگه این سرگرمیارو هم نداشته باشم که تو خونه می‌پوسم. “

حضور مداوم کودکان و نوجوانان در منزل را می‌توان از دیگر معضلات خانه نشینی در این روز‌های کرونایی عنوان کرد. به این دلیل که این دو گروه آسیب پذیر همچون بزرگسالان نیستند و به فضایی برای تحرک بیشتر نیاز دارند؛ به طوری که شاید بتوانند خود را برای مدتی کوتاه با شرایط اجتناب ناپذیر کنونی وفق دهند، امّا خانه نشینی آن‌ها در طولانی مدت، خود را به شکل هایی، چون خشم، خستگی افراطی، دور شدن از وظایف اصلی خود و… نشان می‌دهند.

والدینی که این رفتار‌های فرزندانشان در گروه‌های سنی مختلف باعث نگرانی و اعتراضشان شده است و اغلب آن‌ها از حضور مداوم فرزندان خود در فضای مجازی و تغییر در سبک زندگی و عادات غذایی آن‌ها به شدت گلایه دارند و از طرف دیگر، فرزندان آن‌ها نیز به زیر ذره بین توجه والدین خود بودن معترض هستند تا جایی که عده‌ای از آن‌ها به صراحت اعلام می‌کنند که به این موضوع احساس بدی دارند و مجبور هستند که احساسات ناخوشایند خود را به صورت خشم و بی حوصله گی و… بروز دهند.

این موارد, صرفا بخشی از مشکلاتی است که خانواده ها و فرزندان به ویژه کودکان ونوجوانان در دوران قرنطینگی با آن روبرو هستند که اگر برای آن, چاره ای اندیشیده نشود و این روند به همین شیوه ادامه پیدا کند,  باید در دوران پسا کرونا شاهد شکل جدی تری از آن باشیم. 

مهرداد ثابت, روانشناس  در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص دوران سخت قرنطینگی برای کودکان و نوجوانان اظهار کرد: پژوهشگران زیادی ثابت کرده اند که تجارب استرس زا نه تنها کارکرد ایمنی سلولی در انسان ها را دچار اختلال می کند بلکه اثرات معناداری بر سلامت می گذارند. از این رو, در میان یافته های حوزه روان شناسی, مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد استرس روانشناختی کوتاه مدت, نشانه های سرماخوردگی, عفونت آنفولانزا و کرونا را در انسان تشدید کرده و همچنین تولید سیتوکائین را در واکنش به عفونت تنفسی مختل می کند.

وی بیان کرد: برخی دیگر از پژوهشگران این حوزه نیز نشان داده اند که استرس مزمن اثرات قابل توجهی بر کاهش کارکرد ایمنی در انسان دارد. به طور مثال؛ استرس اجتماعی مداوم ناشی از تنهایی, سطح آنتی بادی های ویروس تبخال را در گردش خون افزایش می دهد که بر اخلال عملکرد ایمنی دلالت می کند وهمچنین استرس مزمن ناشی از قرنطینه و مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا, میزان فعالیت سلول های قاتل طبیعی را کاهش داده و تعداد دفعات و مدت بیماری را افزایش می دهد. 

این روانشناس گفت: سایر تجارب استرسی طولانی مدت نظیر افزایش اختلافات زناشویی, افزایش مشاجرات والدین با کودکان و نوجوانان, اوقات فراغت طولانی مدت و بدون برنامه نیز اثرات منفی مشابهی بر ایمنی و سلامتی می گذارند که این حاکی از نقش مهم عوامل روانشناختی و اجتماعی در حفاظت از سلامت جسم است.

ثابت ادامه داد: علی رغم تغییرات ایمنی نسبتا بزرگی که بدلیل ماندن در قرنطینه خانگی رخ می دهد, پس از برطرف شدن شرایط قرنطینه, ظرف مدت چند هفته, این تغییرات  بهبود پیدا می کنند و پس از یک ماه, پاسخ های ایمنی آن ها تقریبا به حالت طبیعی نزدیک می شود. امّا برخلاف این تغییرات موقتی, هنگامی که محیط پرورشی در سنین کودکی و نوجوانی دچار آشفتگی شود, پیامدهای متفاوت تری مشاهده می شود.

این روانشناس افزود: شادابی, نشاط, آرامش روانی, تحرک و تلاش دانش آموزان می تواند پاسخ های ایمنی آن ها را افزایش دهد. در برخی از خانواده ها, والدین بدون توجه به نیازها و خواسته های کودکان و نوجوانان, برنامه ها را تنظیم می کنند. این در حالی است که والدین باید با بچه ها صحبت کرده و نظراتشان را دریافت کنند و با ارتباط موثر, یک زندگی لذت بخشی را برای خود و آن ها فراهم کنند.

وی با اشاره به در معرض خطر بودن کودکان و نوجوانان تاکید کرد: با توجه به حساسیت ویژه ای که این گروه آسیب پذیر دارند, استرس های ناشی از قرنطینگی باعث می شود که آسیب های جدی ببینند و چنین تغییراتی حتی در شرایط پسا کرونا نیز پایدار خواهد ماند که دولت باید با برنامه ریزی برای کاهش مشکلات اقتصادی خانواده ها و فراهم آوردن شرایط بهره مندی کودکان و نوجوانان از اوقات فراغت شان, شادمانی و لذت را به خانواده ها هدیه دهد و شرایط جدید را تبدیل به فرصت کند.

ثابت با بیان اینکه آموزش های آنلاین و دور بودن از فضای مدرسه و دوستان و تغییرات سبک زندگی کودکان و نوجوانان به دلیل قرنطینگی ناشی از بحران کرونا گفت: استرس ناشی از آموزش های آنلاین (به ویژه مشکلات اینترنت و آماده نبودن زیرساخت ها) , آماده شدن برای امتحانات و سپس امتحان دادن, فعالیت سلول های قاتل طبیعی و تکثیر لنفوسیت ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و بیماری را تشدید می کند چرا که استرس مزمن, اثرات قابل توجهی بر کاهش کارکرد ایمنی انسان دارد و از طرفی هم, دور بودن از فضای مدرسه و دوستان و یکنواختی چند ماهه فعالیت ها باعث شده که تغییراتی در سبک زندگی کودکان و نوجوانان به وجود آید چرا که او نمی تواند مثل گذشته, مسافرت برود, کارهای دسته جمعی و گروهی انجام دهد که در این شرایط, خانواده ها باید به فکر فراهم کردن تفریحاتی چون مدیتیشن, بازی های گروهی, کتاب خوانی, ورزش و… برای فرزندان خود باشند که علاوه بر آن, کتاب درمانی, قصه درمانی, معنوی درمانی از جمله روش های درمانی بسیار مفیدی هستند که در سبک زندگی جدید می توانند بسیار کمک کننده باشند.

این روانشناس در پایان خاطرنشان کرد: برای کاهش اثرات ناشی از بحران کرونا باید به بچه ها اجازه صحبت کردن داد به طوری که اگر انتقادی نسبت به خانواده دارند به راحتی آن را مطرح کنند. در صورتی که بچه ها تمایل به صحبت کردن با دوستان خود را دارند باید اجازه این کار را به آن ها دهیم که این ارتباط می تواند تلفنی یا به صورت مجازی باشد. به بچه ها باید اجازه مشارکت در برنامه های خانوادگی داده شود و از طرفی دیگر باید حجم دروس آن ها کم شود و امتحانات به صورت کیفی برگزار شود تا دانش آموزان فرصت داشته باشند دروسی را که موفق به کسب نمره مطلوب از آن نمی شوند را دوباره تکرار کنند. 

مشکلات بحران خانه نشینی و قرنطینگی فقط مختص کودکان و نوجوانان نیست چرا که عده ای از زوج ها را نیز با مشکلاتی همراه کرده است و این قصه تقریبا از اسفندماه با ورود کرونا به عنوان مهمان ناخوانده خانه های اغلب مردم جهان شروع شد.

کرونا در آن روزها, پس از تولد در چین؛ به سرعت وارد کشور شد و شکل همه گیری به خود گرفت و بسیاری از مردم را در ایام قبل از عید و همچنین در روز‌های عید، خانه نشین کرد؛ به طوری که همانند شب و روز‌های عید‌های سال‌های گذشته، خبری از شور و رفت و آمد مردم در کوچه و خیابان‌ها نبود. همین خانه نشینی طولانی مدت، بهانه‌ای برای پیامک وزارت بهداشت به منظور آگاهی بخشی هرچه بیشتر خانواده‌ها در آخرین روز‌های فروردین ماه شد؛ به طوری که مضمون آن، چنین بود: “در صورت مشاهده یا مواجهه با موارد کودک آزاری، همسر آزاری در ایام کرونا، برای دریافت خدمات اجتماعی – روانی به صورت رایگان و شبانه روزی با شماره تلفن ۱۲۳ و اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تماس بگیرید. “

در روز‌های گذشته، زمزمه آغاز فعالیت‌های سازمان‌ها و برخی از اصناف و حتی برخی از مراکز تفریحی – رفاهی، نقل محافل رسانه‌ها و مردم شد و همین موضوع کافی بود که برخی تصور کنند پیام “در خانه بمانیم” در حال پاک شدن است.

این در حالی است که در همین شرایط شروع فعالیت ها، همچنان بر پیام در خانه بمانیم تاکید می‌شود؛ به طوری که حسن روحانی، رئیس جمهور در جلسه روز‌های گذشته روسای کمیته‌های تخصصی ستاد ملی مقابله با کرونا اظهار کرد: همکاری و همراهی مردم در رعایت پروتکل‌های بهداشتی مایه مباهات است که اگر همکاری مردم در کنار تمهیدات اتخاذ شده، همچنان تداوم پیدا کند، تا اندازه‌ای می‌توانیم نسبت به قطع زنجیره شیوع این بیماری امیدوار باشیم.

وی تصریح کرد: اقدامات انجام شده و ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که به رغم آن که در مسیر کنترل بیماری قرار داریم,، امّا اگر چنانچه سطح هشدار‌ها و هوشیاری مردم کاهش یابد، خدای ناکرده ممکن است بیماری اوج بگیرد و در این شرایط, ناگزیر به احیاء مجدد محدودیت‌ها باشیم که البته امیدواریم مردم عزیز کماکان هشدار‌ها را جدی بگیرند و جز برای امور ضروری زندگی, از منزل خارج نشوند و به مسئولین در کنترل بیماری تا رسیدن به یک وضعیت باثبات و قابل اطمینان کمک کنند.

با ادامه روند گسترش ویروس کرونا و پاندمی (همه گیری) آن و اعلام قرنطینگی و محدودیت تردد‌ها در سراسر جهان، چندی پیش, آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل هم در پیامی ویدیویی نسبت به افزایش مهلک خشونت علیه زنان در جریان قرنطینه خانگی و تعطیلی‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا هشدار داد و همین موضوع باعث شد که برخی از کشور‌ها از افزایش آمار خشونت‌ها در دوران کرونایی پرده بردارند. به طوری که پلیس دو کشور فرانسه و چین اعلام کردند که این خشونت‌ها در کشورشان سه برابر شده است و  این موضوع نیز دلیل عمده‌ای برای صف‌های طولانی متقاضیان طلاق ناشی از کووید ۱۹ خواهد بود.

چندی پیش بود که بهزاد وحیدنیا، مدیر کل مشاوره و امور روانشناختی سازمان بهزیستی کشور هم از سه برابر شدن آمار اختلاف زوج‌ها در دوران قرنطینه خبر داد و تاکید کرد که میزان تماس‌های زوجین با شماره ۱۴۸۰ سامانه صدای مشاور بهزیستی به دلیل اختلافات خانوادگی ناشی از کرونا و دوران قرنطینه افزایش یافته است؛ تا جایی که رقم آن به صورت روزانه به چهار هزار تماس هم رسیده است.

تا قبل از ورود و هجوم کرونا، کار کردن، رفتن به مدرسه و دانشگاه، خرید کردن، مهمانی رفتن، اوقاتی را با دوستان سپری کردن، دل به طبیعت زدن که می‌توانست از یک بوستان محلی کوچک تا یک مجموعه گردشگری بزرگ باشد و همچنین سفر کردن، همه در نقش آرام بخش‌هایی برای گروه سنی مختلف عمل می‌کردند، امّا شدت ورود کرونا و خانه نشینی‌های ناشی از آن به گونه‌ای بود که خود، دلیل مبرهن دامن زدن به اختلافات خانوادگی شدند.

یکی از مهم‌ترین مشکلات قرنطینگی در این دوران، مسائل اقتصادی است که تمامی نگرانی‌ها و فشار‌های متاثر از آن، خود را به شکل مشاجره و اختلافات بروز می‌دهند؛ چرا که شرایط اغلب خانواده‌ها به گونه‌ای است که به وضعیت هشدار نزدیک شده و به دلیل بلاتکلیفی وضعیت شغل های آن ها، سفره شان هنوز خالی است. البته در این میان، افرادی هستند که به دلیل در هاله‌ای از ابهام پنداشتن آینده شغلی خود و برای گریختن از آن و آوردن لقمه نانی در سفره، حصر خانگی خود را می‌شکنند و از خانه خارج می شوند تا قدری از فشار‌های روانی متاثر از این بحران‌های اقتصادی را کم کنند.

به حداقل یا به صفر رسیدن رفت و آمد‌ها در این روزگار کرونایی هم از دیگر مشکلات قرنطینگی است که زوج ها را مجبور به فاصله گرفتن از والدین و بزرگان خود کرده است که علاوه بر دلتنگی‌هایی که با خود به همراه دارد، باعث شده است در صورت بروز اندک مشاجره ای میان زوج ها, آن ها عرصه را به خود تنگ ببینند و نتوانند این مشاجرات خود را آن گونه که باید حل و فصل کنند.

جعفر بای، جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در ادامه, در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با شیوع ویروس کرونا و مشکلات ناشی از آن اظهار کرد: کرونا، بیرحمانه با حضور منحوس خود، شرایط زندگی را با دشواری‌هایی همراه کرده است چرا که افراد محکوم به ماندن در خانه و قرنطینگی شده اند و این سبک زندگی آثار و عوارض فراوانی را به همراه دارد که در افراد گوناگون متفاوت است.

وی، ترس از تنهایی، بیقراری، سردرگمی، بی تابی، یاس و ناامیدی، نگرانی از وضع موجود، هراس از آینده، وحشت از وقوع اتفاقات بد، دلتنگی به خاطر محدودیت‌های مکانی، اضطراب و ناراحتی‌های ناشی از شنیدن اخبار منفی، تشویش روحی و روانی ناشی از احساس خطرات جانی، حس شدید تهدید شوندگی, افسردگی به خاطر تکرار و یکنواختی محیط و دغدغه و نگرانی‌های افراد نسبت به خود و اطرافیان را برخی از پیامد‌های منفی ویروس کرونا عنوان کرد که زندگی افراد را با خطر‌ات جدی روبرو کرده است.

این جامعه شناس بیان کرد: نوع برخورد افراد با این ویروس متفاوت است. گروهی به دلیل بالا بودن آستانه تحمل خود، این مشکلات را حل می‌کنند. عده‌ای دیگر, علیرغم این که با این شرایط به مشکل برخورده اند اما تلاش می‌کنند که با تغییرات محیطی و پیرامونی به سازگاری برسند.

گروه سوم, با وجود این که برای برطرف کردن مشکلات درونی خود نمی‌توانند محیط را تغییر دهند، اما با تغییرات خود به آرامش می‌رسند و در این میان هم, هستند افرادی که با تغییر خود و محیط, بر مشکلات فائق می‌آیند. اما نکته حائز توجه, افرادی  هستند که در چنین شرایطی با مشکلات زیادی روبرو می‌شوند که باید آن‌ها را جدی گرفت و به آن‌ها کمک کرد.

بای در ادامه به ارائه راهکار‌هایی برای برطرف شدن این مشکلات قرنطینگی پرداخت و تصریح کرد: سرکوب خواسته های نفسانی, عقب نشینی از مواضع به نفع وضعیت تحمیلی، سازش با شرایط جدید، تغییر در برنامه‌های گذشته و تدوین برنامه‌هایی متناسب با شرایط جدید، ذائقه سازی با شرایط موجود، قیام علیه خواسته‌های منفی و خود, تجلی کردن نیاز‌های جدید، تمرین و ممارست حالات روحی و روانی متناسب با وضعیت کنونی، روحیه سازی و روحیه دهی، تثبیت پایه‌های شخصیتی خود، پرهیز از ترس و کنار گذاشتن حساسیت, برگزاری جلسات خانوادگی و گفتگو‌های چند جانبه, برخی از کارهایی است که افراد باید در این شرایط کنونی  انجام دهند.

این جامعه شناس در پایان با اشاره به  دوران پسا کرونا  افزود: در پسا کرونا جامعه متفاوتی خواهیم داشت و با تغییرات چشمگیر و همه جانبه‌ای روبرو خواهیم بود. آداب و رسوم‌ و نوع معاشرت و رفتار‌ها متفاوت خواهد شد که این تغییرات در آن دوران, کمک‌های سازمان‌های مربوطه را می‌طلبد. از این رو, آن ها باید از الان میزبان و آماده این تغییرات باشند تا بتوانند در آن زمان, مدیریت لازم را انجام دهند تا این تغییرات پسا کرونایی باعث ناهماهنگی و عدم همکاری‌ها و مشکلات متعددی نشود و در عوض, همبستگی و اتحاد اجتماعی حاصل شود.

این‌ها فقط بخشی از مشکلات عدیده خانواده‌ها در دوران خانه نشینی است که والدین و مسئولان ذیربط باید این موضوع را جدی گرفته و هرچه زودتر برنامه هایی را برای این روز‌ها و دوران پساکرونایی در دستور کار خود قرار دهند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک روانشناس بالینی با اشاره به برخی مداخلات ضروری مسوولان برای کاهش آسیب‌های اجتماعی در دوران همه‌گیری کرونا، اظهار کرد: برنامه‌ریزی و مداخلات مسئولان می‌تواند در بهبود شرایط بسیار کمک کننده و تاثیرگذار باشد.

دکتر حسین ابراهیمی مقدم  با اشاره به مداخلات ضروری برای کنترل آسیب‌ها و اختلالات روانشناختی و اجتماعی دوران بحران، اظهار کرد: بخشی از  مسائل و آسیب‌های اجتماعی این دوران در اختیار ما نبوده و در حوزه اختیارات دولت است، به عنوان نمونه دولت می‌تواند نسبت به تشکیل گروه‌های اجتماعی و حمایتی بزرگ در فضای مجازی و یا تقویت زیرساخت‌های اینترنتی اقدام کند.

وی دراین رابطه به برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های آموزش مجازی در مدارس و دانشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: در شرایط فعلی بسیاری از دروس دانشگاه به صورت مجازی برگزار می‌شود، ولی متاسفانه ضعف زیرساخت‌های اینترنتی منجر به کاهش کیفیت و ایجاد اختلال در برگزاری کلاس ­ها شده، این در حالیست که رفع این اشکالات دست ما نبوده و در اختیار  دولت و مسئولان است.

فقط از مردم توقع نداشته باشیم

این روانشناس بالینی در ادامه تصریح کرد: البته نباید فقط از مردم توقع داشته باشیم؛ برای مثال در بحث بیرون نیامدن از خانه بجز در مواقع ضرورت، با اینکه صد درصد کار درست و پسندیده‌ای است، اما در عین حال باید توجه داشته باشیم که افراد روزمزد و یا افرادی که حقوق ثابتی دریافت نمی‌کنند،‌ برای خرج روزانه و تامین معاش خود و خانواده خود با مشکل روبرو هستند، این افراد اگر نتوانند معاش خود را تامین کنند، با مشکلات جدی روبرو می‌شوند. بنابراین در این میان کمک و مشارکت دولت برای رفع مشکلات این قشر از جامعه یک ضرورت اجتناب ناپذیر است که باید در مورد آنها فکر شده و راهکار اندیشیده شود. بی‌تردید حضور و مشارکت مسئولان سیاسی، صاحب نظران و روانشناسان در کنار یکدیگر حائز اهمیت است و می‌تواند به یک راهکار جمعی مناسب منتهی شود.

ضرورت شفافیت و عدم انتقال استرس کاذب در اخبار و اطلاعات

وی نکته با اهمیت بعدی در بخش مداخلات اجتماعی مسئولان را مبحث رسانه‌ها عنوان کرد و گفت: در مورد رسانه‌ها وجود شفافیت و در عین حال توجه به عدم انتقال استرس کاذب از اهمیت بالایی برخوردار است. در کنار شفافیت اطلاع رسانی، مبحث عدالت اجتماعی می‌تواند تاثیر مثبت زیادی در میان افکار عمومی به جای بگذارد. تشتت در اعلام آمار و ارقام می‌تواند باعث تشویش ذهنی و کاهش اعتماد افراد باشد. در حالیکه اگر اطلاعات و آموزش‌ها به درستی و از منابع موثق و کاملاً علمی و از طریق رسانه‌های معتبر داخلی منتقل شود، در بلند مدت گام موثری در جهت کاهش آسیب‌ها محسوب می‌شود.

نقش رسانه و تلویزیون در جهت کاهش آسیب‌ها در زمان بحران

این عضو هیات علمی دانشگاه با بیان اینکه اطلاع‌ رسانی و آموزش نحوه مواجهه صحیح با شرایط بحران در رسانه باید بر مبنای منابع موثق ارایه شود، اظهار کرد: نوع ارایه آموزش‌ها جهت جذب مخاطب و تاثیرگذاری بیشتر اهمیت بسزایی دارد. پیام‌ها نباید خشک و بی‌روح باشد، چراکه تاثیرگذاری بالای ندارد، این مباحث با روانشناسی تبلیغات ارتباط زیادی دارد، گاهی برخی تبلیغات با وجود هزینه بالای تبلیغاتی، اثرگذاری لازم را نداشته، ولی کالایی دیگر با هزینه کمتر تنها به دلیل بهره‌گیری از اصول روانشناسی تبلیغات، جذابیت بیشتری داشته و مخاطب بالاتری جذب می‌کند. در شرایط بحران نیز همین اصول حکم‌فرماست، ارایه پیام های آموزشی و بهداشتی خشک و بی روح یا استفاده مکرر از شعاری مانند «کرونا را شکست می‌دهیم»، به تنهایی تاثیرگذار نیست، درصورتیکه اگر به صورت پیام‌های جذاب تصویری و کلامی و با بهره‌گیری از اصول روانشناسی ارایه شود، نه تنها هدف و پیام خود را به مخاطب القا می‌کند، بلکه می‌تواند احساساسات خوب و مثبتی را برای افراد جامعه به ارمغان آورده و به سپری شدن دوران بحران به بهترین نحو ممکن کمک کند.

چگونه آسیب‌های ناشی از در خانه ماندن طولانی را کاهش دهیم؟

وی با بیان اینکه دوران قرنطینه و در خانه ماندن طولانی مدت خانواده‌ها طی بحران کرونا تجربه جدیدی است، اظهار کرد: صرف زمان بیشتر خانواده‌ها در کنار هم می‌تواند منشاء بروز اتفاقات جدیدی باشد. متاسفانه میزان گزارش اختلافات خانوادگی طی این دوران افزایش یافته که همین مساله نشانگر آن است در خانه ماندن افراد و بودن در کنار یکدیگر می‌تواند به افزایش تنش در خانواده‌ها منجر شود.

وی آموزش مهارت‌های زندگی از دوران کودکی را در پیشگیری از این تنش‌ها و مشکلات اثرگذار دانست و گفت: افراد باید از این فرصت در کنار هم بودن استفاده کنند، باید نحوه صحبت کردن، درد دل کردن و نحوه رسیدگی به علائق مشترک هم را بیاموزند. در همین راستا، لازم است که برنامه سازان در شبکه‌های مختلف رادیو و تلویزیون و سایر رسانه‌ها بر روی این موضوعات تمرکز بیشتری داشته و با دعوت از روانشناسان، برنامه‌هایی با محور چگونگی سپری کردن اوقات در کنار هم، نحوه برقراری ارتباطات و تعاملات مثبت طی این دوره و نحوه خروج از بحران، تولید کنند.

وی با بیان اینکه طی این دوران جر و بحث بین اعضای خانواده دور از انتظار نیست، اظهار کرد:  همین مساله می‌تواند چالش‌زا باشد، لذا با یادگیری برخی اصول و دستورالعمل‌ها می‌توان طی بحث‌های درست و حساب شده، مسائل و مشکلات را برطرف کرده و زمینه‌ای برای طرح‌ریزی ساختار زندگی مثبت افراد ایجاد کرد. به عبارت دیگر با آموزش و بکارگیری این اصول می‌توان از بروز بحران در زندگی پیشگیری کرده و جهت بهبود و تحکیم زندگی تلاش کرد.

این استاد دانشگاه در خاتمه وجود احساس بطالت در برخی افراد طی این دوران را معضل بعدی عنوان کرد و گفت: متاسفانه برخی به دلیل عدم برنامه‌ریزی زمانی صحیح در این ایام احساس بطالت کرده و از مساله اتلاف وقت دچار احساس ناخوشایندی می‌شوند. یکی از دلایل مهم این مساله، دوری از کتاب و مطالعه و همچنین عدم آگاهی از نحوه مدیریت زمان بوده که هریک به طریقی نشان دهنده‌ فقر فرهنگی جامعه است. البته این مسائل از طریق رسانه‌ها قابل آموزش و انتقال بوده و در صورت آگاهی بخشی درست باعث ایجاد آگاهی، انسجام و امید در میان افراد جامعه خواهد شد.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک روانشناس درباره علت خشونت زیاد افراد خانواده در زمان ماندن طولانی در خانه، توضیحاتی داد.

سیدشهرام علیزاده روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علت خشونت زیاد افراد خانواده در زمان ماندن طولانی در خانه، اظهار کرد: خشونت خانگی به هر نوع رفتار توام با خشونت و سلطه گرانه اطلاق می‌شود که از جانب عضوی از خانواده علیه عضو یا اعضای دیگر همان خانواده بروز می‌کند.

وی بیان کرد: برخی از افراد خشونت خانگی را محدود به نوع فیزیکی این پدیده نامطلوب می‌دانند؛ در صورتی که این خشونت جنبه‌های دیگری همچون خشونت روحی را نیز شامل می‌شود. هر گونه تحقیر، تهدید و توهین اعضای خانواده (کودک یا بزرگسال) نوعی خشونت خانگی محسوب می‌شود که اثرات بسیار نامطلوبی را بر جای می‌گذارد و متاسفانه از جمله شایع‌ترین نوع خشونت‌های خانگی است.

این روانشناس تصریح کرد: اهمیت بررسی این مساله آنجا آشکار می‌شود که بدانیم کودکانی که شاهد خشونت خانگی در قبال خود یا حتی دیگر اعضای خانواده بودند به شدت لطمه می‌خورند و ممکن است دچار بی خوابی، گوشه گیری، بروز اضطراب ناگهانی و اجتناب از محیط اطراف شوند و حتی در موارد شدیدتر حمله‌های ناگهانی و وحشتزدگی را تجربه کنند.

علیزاده با بیان اینکه افزایش خشونت خانگی در زمانی که افراد به مدت طولانی در خانه می‌مانند علل مختلفی دارد که از بعد روانشناختی می‌توان به این موارد اشاره کرد، افزود: تمام انسان‌ها در طول عمر خود احساس خشم را تجربه می‌کنند و آنچه افراد را از هم متمایز می‌کند نحوه بروز این احساس است. با توجه به افزایش زمان همنشینی اعضای خانواده با یکدیگر در دورانی که اعلام کردند در خانه بمانید بی شک رفتار‌های نامطلوب هر یک از اعضای خانواده بیشتر به چشم می‌آید و این مساله ممکن است خشمگین شدن دیگر اعضای خانواده را در پی داشته باشد.

وی ادامه داد: در صورتی که اعضای خانواده کنترل خشم را بیاموزند و با تمرین مکرر، کنترل این احساس را در دست گیرند از میزان خشونت خانگی کاسته خواهد شد. بی شک کسب مهارت‌های همدلی و احترام به عقاید دیگران نیز کاهش هر چه بیشتر خشونت خانگی را موجب می‌شود.

این روانشناس گفت: علاوه بر این در صورت امکان هر یک از اعضای خانواده حریم شخصی خود را حفظ و توافق کنند که در ساعاتی مشخص دور هم جمع شوند. صمیمیت بدین معنا نیست که ما به طور مداوم با یکدیگر وقت گذرانیم بلکه صمیمیت یعنی در عین احترام به حریم شخصی، رابطه‌ای سازنده را در کنار یکدیگر تجربه کنیم.

علیزاده اضافه کرد: از سوی دیگر مدیریت خانواده در دوران ماندن در خانه وظیفه‌ای سخت‌تر از پیش به نظرمی رسد که با وجود چندین کودک بسیار طاقت فرساست. والدین می‌توانند برای کنترل کودکان از راهکار‌های دیگری به جز تهدید و توهین یا تنبیه بدنی استفاده کنند و از ایجاد تشنج در خانواده خودداری کنند. کودکی که به دلیل تنبیه نامطلوب به طور مدام اشک می‌ریزد تمام اعضای خانواده را کلافه خواهد کرد و در این حالت احتمال بروز خشونت از جانب دیگر اعضای خانواده به شدت افزایش می‌یابد.

وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از دلایل مهم بروز خشونت خانگی در دوران ماندن در خانه، عدم بروز ناراحتی‌ها و بروز آن به شکل خشونت است، گفت: به هیچ وجه نمی‌توان فشار اقتصادی وارد بر بسیاری از خانواده‌ها را در این دوران نادیده گرفت. با صحبت کردن در مورد نگرانی‌های ایجاد شده در این مورد می‌توان از ناراحتی حاصل از شرایط کاست. سعی کنید که فضایی را فراهم کنید تا همسر و فرزندان شما ناراحتی و نگرانی‌های خود را به درستی بروز دهند و به یاد داشته باشید که در صورت انفجار خشم یکی از اعضای خانواده، دیگر اعضای خانواده می‌توانند او را برای مدتی تنها بگذارند و پس از آرام شدنش با او صحبت کنند.

این روانشناس خاطرنشان کرد: در نهایت می‌توان به مهارت حل مساله اشاره کرد، در صورت وقوع اتفاقات ناخوشایند در خانواده، آرامش خود را حفظ کنید و بهترین راهکار را برای حل آن به کار گیرید. به خاطر داشته باشید که تصمیم‌های اتخاذ شده در آرامش همواره معقول و منطقی ترند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک روانشناس کودک و نوجوان درباره قشقرق کودکان بین یک الی سه سال توضیحاتی داد.

سعید حسن زاده روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد:قشقرق، عصبانیت، بد اخلاقی، گریه، جیغ، فریاد و رفتار‌هایی از این گروه در کودکان بسیار خردسال (یک الی سه سال) نسبتا رایج و باعث نگرانی مادران به ویژه مادران کم تجربه‌تر و حساس می‌شود.

او تصریح کرد: معمولاً علت این گونه رفتار‌های ناتوانی و ضعف کودک در بیان احساسات و نیازهایش، نداشتن مهارت در بازداری، صبر کردن برای اجابت نیازهایش و کنترل خود است؛ این ضعف نیز معمولاً ماهیت تحولی و رشدی دارد، بنابراین در قالب موارد طبیعی است و نباید باعث نگرانی مادر‌ها شود.

اقدامات مثبت جهت مدیریت قشقرق کودکان

این روانشناس کودک و نوجوان ادامه داد: والدین به خاطر داشته باشند که کودک خردسال توانایی جسمانی و روانی محدودی دارد، پس او را با رفتار‌های بزرگسالانه خسته نکنید معمولاً این خستگی در رفت و آمد‌های بیرون از منزل و مهمانی‌ها مشهودتر است؛ پس نباید انتظار داشته باشند در مکان‌های عمومی مانند زمانی که برای خرید و یاتفریح به بیرون از منزل رفته اند و یا مهمان دارند و یا در مهمانی هستند؛ او کاملا مانند یک کودک بزرگتر مطیع و مودب بوده و با والدین همراهی کند.

حسن زاده بیان کرد:والدین باید آگاه باشند که علاوه بر استراحت و پیشگیری از خستگی کودک، تغذیه به موقع او را جدی بگیرید؛ و در مواردی که احتمالا باعث به هم ریختن و ناراحتی او شده با فرزندشان صحبت کنند و توضیح دهند که چگونه مشکل او را رفع می‌کنند.

او افزود:والدین در برخی موارد سعی کنند توجه و حواسشان را به موضوعی که برای کودک خوشاینداست جلب کنند؛ پدر و مادر می‌توانند از اسباب بازی‌ها و یا سایر سرگرمی‌های مورد علاقه  کودک استفاده کنند، توجه داشته باشند این اقدام والدین نباید تبدیل به روال و رویه همیشگی شود.

او با بیان اینکه والدین باید در این مواقع آرامش خودشان را حفظ کنند ادامه داد: اگر قشقرق و بدخلقی فرزندشان آن‌ها را عصبانی می‌کند مطمئن باشند، که نه تنها اوضاع بدتر می‌شود؛ بلکه در تعامل‌های بعدی شما و فرزندشان هم تاثیرمی گذارد، و بدخلقی و قشقرق به یکی از رویه‌های رفتاری رایج او تبدیل می‌شود.

این روانشناس کودک و نوجوان گفت:والدین اجازه ندهند که قشقرق کودک تبدیل به ابزاری برای رسیدن او به درخواست‌های معقول و غیرمنقولش شود. همچنین در انتخاب رفتار خود برای مدیریت و رفع دغدغه کودک ثبات داشته باشند.

حسن زاده بیان کرد:والدین نباید با سایر نزدیکانی که معمولاً با آن‌ها در ارتباط هستند، در خصوص نحوه مدیریت قشقرق کودک هم رای و هم نظر باشند؛ دوگانه عمل کنند.

او ادامه داد:والدین در هر حالی به صورت غیر مشروط عاشق فرزندانشان باشند و عشق خود را از او دریغ نکنند؛ به خاطر داشته باشند که خود آن‌ها همین رفتار‌ها را در خردسالی تجربه کرده‌اند، پس همواره در مواردی که مشکل شدید و خارج از کنترل و مدیریت آن‌ها است، با یک روانشناس مجرب کودک مشورت کنند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

یک روانشناس درباره چگونگی ارتباط با خانواده همسر، توضیحاتی داد.

محبوبه زرین قلم روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره چگونگی ارتباط با خانواده همسر، اظهار کرد: پایه‌های یک زندگی مشترک در دوران نامزدی و عقد بنا می‌شود بعضی افراد تصور می‌کنند ازدواج پیوند بین دو نفر است در صورتی که ازدواج پیوند بین دو خانواده و حتی دو خاندان و اقوام محسوب می شود ،ازدواج یک تعامل است.

وی با بیان اینکه همسرانی که بعداز ازدواج با خانواده همسر خود ارتباط سالم و کارآمدی داشته باشند سلامت روانی یکدیگر را تضمین می‌کنند، افزود: روابط سالم و درست با خانواده همسر علاوه بر محبوبیت بین آن‌ها، موجب کسب رضایت همسر شده و البته تضمینی برای یک زندگی موفق است.

این روانشناس با اشاره به اینکه برای برقراری ارتباط سالم با خانواده طرف مقابل ۱۰ راهکار کارآمد توصیه می‌شود، گفت: هرگز همسرتان را در بن بستی قرار ندهید که مجبور باشد بین شما و خانواده اش یکی را انتخاب کند و بهتر است یک نکته را بدانید که حتی اگر والدین همسر شما از نظر خودتان بسیار بد باشند به هر حال پدر و مادر وی هستند.

 زرین قلم تصریح کرد: واقع بین باشید و انتظارات واقعی از خانواده مقابل داشته باشید، فراموش نکنید شما در یک فیلم یا سریال تخیلی ایفای نقش نمی‌کنید انسان‌ها با تفاوت‌های بسیاری بدنیا می‌آیند و کنار هم زندگی می‌کنند قرار نیست خانواده همسرمان طبق رویا‌های پرورانده در ذهنمان رفتار کنند.

وی با بیان اینکه خانواده همسرتان خانواده خودتان نیستند، بیان کرد: این خیلی خوب است که بعضی از زوجین سعی می کنند خانواده همسرشان را مثل خانواده خودشان بدانند و به آن‌ها محبت بورزند، اما فراموش نکنیم شاید پدر و مادرتا هر رفتاری  که از شما سر می زند را تحمل کنند و در هر شرایطی شمارا دوست بدارند، اما نباید انتظار داشته باشید پدر و مادر همسرتان نیز همین گونه باشند این رابطه متفاوت است و نمی‌توان گفت بدتر است یا بهتر، پس بهتر است جایگاه پدر و مادر و خانواده همسرمان را بدانیم و رفتاری که مناسب با شان آنها و خودمان است را انجام دهیم.

این روانشناس با بیان اینکه تا حد امکان از شخص سوم برای رساندن حرفتان و منظورتان استفاده نکنید، گفت: از همسرتان یا هر شخص دیگری نخواهید با خانواده اش در مورد کاری که شما را می‌آزارد صحبت کند بلکه مستقیما خودتان ورود کنید شما با آموختن مهارت جراتمندی می‌توانید محترمانه احساستان رابیان کرده و انتظاراتتان را مطرح کنید.

 زرین قلم با تاکید بر اینکه لطفا بالغ رفتار کنید، ادامه داد: یاد بگیرید گاهی شرایط را از دریچه نگاه خانواده همسرتان ببینید حتی اگر با مسئله‌ای موافق نیستید پخته رفتار کنید و تفاوت‌ها را ببینید و بپذیرید.

وی بیان کرد: تعارض در زندگی زناشویی و بین همسران تقریبا امری اجتناب ناپذیر است پس فراموش نکنید در حضور خانواده همسرتان به همسرتان خیلی احترام بگذارید تا خیالشان از بابت رابطه شما دو نفر راحت باشد، به یاد داشته باشید در مورد اختلاف با همسرتان بهتر است با خانواده‌ها صحبت نکنید، چون بعد از مدتی شما با همسرتان آشتی می‌کنید، اما خانواده‌ها همچنان تصور می‌کنند زندگی شما پر از بدبختی و مشکلات است، توصیه می‌شود در این خصوص از مشاوران خانواده کمک بگیرید.

این روانشناس در رابطه‌ها مودب باشید، گفت: از توهین و حمله به شخصیت خانواده‌های یکدیگر بپرهیزید رفتار شما نشانه تربیت شما و شخصیت شماست پس خودتان را بدرستی معرفی کنید، گاهی به اشتباه فکر می‌کنیم وقتی با فردی صمیمی هستیم اجازه داریم از هر واژه وکلماتی برای ارتباط استفاده کنیم به خاطر داشته باشید بی ادبی و صمیمیت هیچگاه در یک مسیر نیستند.

 زرین قلم با تاکید بر اینکه کینه توز نباشید، اضافه کرد: در هر خانواده‌ای با توجه به تفاوت‌های فرهنگی و خانوادگی ممکن است رنجش‌هایی بوجود آمده باشد پس مدام نبش قبر نکنید و برای مسئله‌ای که یک بار شما را آزرده فقط یک بار غصه بخورید از تکرار این مسائل آزار دهنده چیزی جز سلب آرامش خودتان و همسرتان کسب نخواهید کرد.

وی با اشاره به اینکه حد و مرز‌ها را مشخص کنید، افزود: رابطه‌های نامحدود و تعریف نشده با خانواده یکی از همسران می‌تواند سر منشا اختلاف میان زوجین شود، بپذیرید که همسر شما  حق دارد که به اندازه شما از این زندگی سهم ببرد پس اگر مرزی برای وی تعریف می‌کنید ابتدا لازم است خودتان و خانواده تان به آن پایبند باشید  و به یاد داشته باشید خانواده سالم را باید با ساخت روابط سالم بدست آورد.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

مینو اعرابی با بیان اینکه هنوز در کشور ما پژوهش کلان درباره میزان خشونت خانوادگی انجام نشده است به لزوم ایجاد مکان امن برای زنان تاکید کرد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مینو اعرابی، روانشناس خانواده، درباره خشونت‌‎های خانگی در ایام کرونا گفت: تاکنون پژوهشی درباره میزان خشونت خانگی در ایران انجام نشده اما در ایام کرونا میزان مراجعات افراد به روانشناسان و مشاوره به‌دلیل خشونت خانگی افزایش یافته است.

او افزود: تاکنون در قوانین حمایت از زنان برابر خشونت خانگی  راه‌اندازی مکان امن لحاظ نشده است.

این روانشناس اجتماعی تاکید کرد: با تدارک مکان امن برای زنان در معرض خشونت، می‌توان با مداخله مشکلات را برطرف کرده و رابطه  را سرپا نگه داشت.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

این روزها، بیماری کووید-۱۹ نقل هر محفلی است و همگان در تلاشند تا راهکارهایی نو را برای مقابله یا سازگاری با آن بیایند. در این میان، وضعیت برخی افراد نظیر زنان باردار بایستی مورد عنایت ویژه قرار گیرد. در این راستا، محققان ایرانی، پیامدهای بارداری و تظاهرات بالینی بیماری ناشی از کروناویروس جدید را در زنان باردار بررسی کرده‌اند.

براي دانلود اينجا كليك كنيد

این روزها اولین تجربه بشر از قرنطینه و اجبار به فاصله گرفتن از رفت و آمد و دیدار تازه کردن، دورکاری و محدودیت خرید و استفاده از هنر و باقی مواهب زندگی اجتماعی نیست اما در ادبیات و سینما آنقدرها به تجربه‌های قبلی قرنطینه پرداخته نشده است. شاید دلیل آن همین وضعیت امروز ما باشد زیرا قرنطینه به قدری آزاردهنده است که همه می‌خواهند فقط تمامش کنند و هیچ‌وقت به آن برنگردند. با این حال، قرنطینه وجود دارد و حتی ممکن است تکرار شود!

براي دانلود اينجا كليك كنيد

دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز دختران و فناوری اطلاعات و ارتباطات، ضمن تشویق دختران و زنان جوان به فراگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات خطاب به آنان گفت: جهان نمی‌تواند استعداد شما را نادیده بگیرد.  

به گزارش مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، آنتونیو گوترش در پیامی به مناسبت فرارسیدن ۲۳ آوریل ۲۰۲۰ برابر با ۴ اردیبهشت ماه روز ” دختران و فناوری اطلاعات و ارتباطات”، با صدور بیانیه ای ضمن تشویق دختران و زنان جوان به فراگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات خطاب به آنان گفت: این روز به طور کلی دختران و زنان جوان را تشویق می کند تا قابلیتی پرشور در حیطه کاری فناوری اطلاعات و ارتباطات را تجربه کنند، همچنین به ترغیب دولت ها، صنعت و جامعه علمی در راستای توسعه راهبردها برای تجهیز و پشتیبانی از دختران متقاضی چنین شغل هایی می پردازد.

همه گیری جهانی و بی سابقه کووید – ۱۹ ، بسیار مؤثرتر از هر جمله قابل بیانی، اهمیت حیاتی فناوری اطلاعات و ارتباطات را به جامعه نشان داده است. با وجود میلیاردها نفر از مردم قرنطینه شده در خانه و کسب و کارهای بسته شده از نیویورک گرفته تا نایروبی و خدمات بهداشتی آسیب دیده تا مرز نابودی، شبکه های دیجیتال نقش مهمی در ادامه کار ایفا می کنند. این شبکه ها ارتباط ما با یکدیگر را حفظ کرده و درحین پشتیبانی از کارکنان سلامت برای درمان بیماران، پژوهشگران کوشا را در تهیه واکسن توانمند می کنند.

فناوری های دیجیتال کلید موفقیت ما خواهند بود، تحلیل مولکولی دیجیتال به کارگروه ها در درک ویروس و بنابراین مورد هدف قرار دادن نقاط ضعف آن کمک می کند، مدل سازی اپیدمیولوژیک دیجیتال به ما در درک رفتار ویروس در راستای جلوگیری از شیوع آن کمک می کند. با این وجود، هنگامی که زنان از انجام چنین کارهایی محروم هستند، ما نابرابری ها و کلیشه های جنسیتی را تکرار و عمیق می کنیم و با تولیداتی که نیازهای نیمی از جمعیت را به طور مناسب برطرف نکرده، شکاف دیجیتالی جنسیتی را بیشتر می کنیم.

گوترش خطاب به دختران و زنان امروزی اظهار داشت: راه حل های دیجیتال برای هر چالش اصلی پیش روی نسل شما بسیار مهم هستند، جهان نمی تواند استعداد شما را نادیده بگیرد، برای نجات سیاره ما و مردم آن، انتخاب چه شغلی ارزنده تراز تسلط بر مهارت های دیجیتالی به شما کمک خواهد کرد.

براي دانلود اينجا كليك كنيد