بخشی از گفتگوی لیلا توحیدنیا درباره فضای مجازی و آسیب های اجتماعی در شماره ۶۳ مجله خانه بخت:
اينترنت و به دنبال آن فضاي مجازي ترکيب کاملي از قابليت هاي انواع رسانه ها و وسايل ارتباطي جمعي است که به دليل داشتن بازخورد و قابليت تعامل،سبب شخصي کردن ارتباطات مي شود. ويزگي خاص اينترنت مانند در دسترس بودن،۲۴ساعته بودن،جستجوي آسان و سريع انواع موضوعات، سرعت و گمنامي تعداد کاربران آن باعث مي شود که اين پديده در سراسر دنيا رو به افزايش باشد. همچنين مقتضيات زندگي نيز ضرورت استفاده از اينترنت را بيشتر کرده است. ما در کنار دنياي واقعي دنياي مجازي داريم که بهسرعت در حال گسترش است و حتي گاه جدا کردن اين دو دنيا مجازي و واقعي از يکديگر دشوار مي نمايد. بر اساس آمارگيري سال ۱۳۹۲ از مجموع ۱/۷۷ ميليون نفر جمعيت کشور، تعداد ۲/۲۱ ميليون کاربر اينترنت بوده اند که نشان ميدهد ۴/۲۷ درصد جمعيت کشوربه فضاي مجازي دسترسي داشتند. ضريب نفوذ اينترنت در افراد ۶ ساله و بالاتر ۳۰ درصد مي باشد که در مقايسه با سال هاي ۱۳۸۷ (۱۲%) و ۱۳۸۹ (۹/۱۵%) افزايش چشمگيري داشته است. از نظر جنسيت کاربران اينترنت، تعداد ۲/۱۲ميليون نفر (۹/۵۷%) مرد و ۹/۸ ميليون نفر (۴۲%) زن بوده اند و از مجموع کاربران ۶ ساله و بيشتر کشور ۷/۸ درصد کمتر از ۱۵ سال، ۲/۳۶ درصد ۱۵ تا۲۴ سال، ۶/۴۸ درصد ۲۵ تا ۴۹ سال ، ۴/۶ درصد ۵۰ تا۷۴ سال و ۱/۰ درصد ۷۵ سال و بيشتر را تشکيل دادند. از سوي ديگر مقتضيات کشور ما از جمله هرم سني جوان با نيازها و ويژگيهاي خاص خود مانند تفريح، اشتغال، ازدواج و … منجر به اين ميشود که جوانان از اينترنت و فضاي مجازي براي سرگرمي، تفريح و پرکردن اوقات فراغت استفاده کنند و يا در جستجوي پاسخ براي نيازهايي باشند که در دنياي واقعي برآورده نشده است و بنابراين استفاده از اتاقهاي گفتگو و چت رومها و عضويت در گروههاي مختلف مجازي از جمله وايبر، تلگرام و واتس آپ در حال افزايش ميباشد بطوريکه بر اساس جديدترين آمار ۲۰ ميليون ايراني در اپليکيشن تلگرام عضويت دارند. افزايش امکانات تصويري و ارتباط چهرهبهچهره در اتاقهاي گفتگو و برخي اپليکيشنها فضاي ارتباطي را طبيعيتر مينمايند و دو سوم از کساني که از طريق چت با هم آشنا ميشوند رابطه شخصي برقرار ميکنند. نتايج بررسي يک مطالعه کيفي از ۶۰کاربر اتاقهاي گفتگو در ياهو مسنجر در سال ۱۳۹۲ حاکي از آن بود که در ۱۵ اتاق گفتگو مخصوص فارسي زبانان، ۵۵ درصد مردان و ۴۵ درصد زنان عضويت داشتندکه۷/۶درصد اين افراد زير ۲۰ سال، ۵۳/۵۳ درصد بين ۲۰تا ۳۰ سال و ۴۰ درصد کاربران بالاي ۳۰ سال بودند. در ميان کاربران، دختران نوجوان بيش از پسران نوجوان تمايل به چت کردن داشتند و دختران سنين بالاتر بدنبال يافتن دوست و شريک زندگي بودند. به اين معنا که دختراني که در محدوده سني ۲۵ و بالاتر بودند نسبت به کسي که با او چت ميکردند حساسيت بيشتري به خرج ميدادند و معيار تحصيلات و داشتن شغل مناسب و ديدن عکس و يا تصوير فرد مورد نظرشان برايشان مهمتر بود در حاليکه دختران سنين پايين تر بيشتر بهدنبال چتکردن صرف با جنس مخالف جهت برقراري دوستي از طريق وبکم (البته با شرط اخذ کارت شارژ تلفن) بودند. نتايج اين پژوهش حاکي از آن بودکه دختران و پسران مجرد، شاغل، داراي تحصيلات عاليه در مقطع ليسانس و داراي سابقه دوستي با جنس مخالف، بيشتر در چت رومها حضور مييابند. همين دادههاي اندک نشان از جمعيتي دارد که بدنبال ارضاي نيازهايي هستند که در محيط واقعي قادر به برآوردن آن نميباشند. آنچه در مورد زنان و دختران کاربر اتاقهاي گفتگو مشهود بود ضعف مهارتهاي ارتباطي در محيط واقعي جامعه و يا عدم وجود بسترهاي مناسب براي آشنايي سالم با جنس مخالف، شرايط دشوار براي ازدواج به موقع و مناسب و يا ضرورت رعايت چارچوبهاي رفتاري عرف در تعاملات واقعي بود. همچنين در اين پژوهش زنان متاهل عدم رضايت از زندگي زناشويي خود را دليل حضور خود در اتاقهاي گفتگو عنوان کردند. اين افراد نارضايتي از روابط زناشويي خود را دليلي براي تمايل به دوستي با جنس مخالف و دردل کردن با يک دوست نزديک مطرح کردند تا کمبودهاي عاطفي خود را جبران و به گفته خودشان ناکاميهاي جنسي و روحيشان مانع از فروپاشي زندگي خانوادگيشان نگردد. اين موضوع وجود آموزشهاي مهارت زندگي و آموزش صحيح مسائل زناشويي را قبل از ازدواج و بعد از آن ضروري مينمايد ونياز به سياستگذاريها و برنامهريزيهاي مناسب را افزايش ميدهد…..